Craven, BenAlbum

Ik mag hopen dat je het werk van Ben Craven kent. Want als symfoliefhebber zal je zijn werk zonder twijfel waarderen. In 2011 blies hij mij van mijn sokken met het album “Great & Terrible Potions”. Het eindigde dat jaar op de eerste plek van mijn jaarlijstje. Zijn volgende werk “Last Chance To Hear” maakte op mij wat minder indruk, maar blijft een heerlijk album. Je begrijpt dat ik – na zes jaar stilte – enorm benieuwd ben naar deze nieuwe schijf.

Ben Craven is een bijzondere kerel. Hij is, en dat zeg ik met alle respect, een echte prognerd. Zijn kennis van en liefde voor het genre is enorm. Daarbij is hij een onvervalste multi-instrumentalist. Hij speelt alle instumenten zelf. En dat doet hij geweldig. Daarbij investeert hij altijd stevig in zijn ‘product’. Zo is het artwork van Freyja Dean en maakt hij de download via zijn Bandcamp pagina extra tof door je een gepersonaliseerde bedankvideo te sturen. De special edition bevat ook een dvd waarop het album in stereo en 5.1 surround (dts) te beluisteren is.

Naast symfo houdt Craven ook enorm van filmmuziek. Die twee passies komen op dit album geweldig samen. Het lijkt soms wel of Hans Zimmer zelf aan het album meewerkt. De opzet is eenvoudig. Het album bestaat uit twee epics van beide 19 minuten. En beide nummers laten je horen dat symfo en filmmuziek perfect hand in hand gaan én elkaar versterken.

In mijn ogen heb je twee soorten epics: patchwork en organisch. Patchwork zijn epics die overduidelijk bestaan uit aan elkaar geplakte stukken, die vaak goed aansluiten, maar waarbij je de overgang feilloos aanvoelt. Zo maakt Marillion bijvoorbeeld zijn langere nummers op de laatste albums en ook Transatlantic werkt op deze wijze. Organisch is als de epic natuurlijk verloopt, het heeft gewoon de tijd nodig om helemaal te kunnen uitvouwen en het heeft vaak terugkerende thema’s. Onder die laatste noemer schaar ik de twee nummers op dit album.

De eerste op het album is Die Before You Wake. En het is zonder twijfel het beste nummer dat hij tot nu toe maakte. Orkestraties zwellen langzaam aan en zorgen direct voor spanning. Het neemt in intensiteit toe als de koorsamples zijn intrede doen en de drums een moordend tempo aanhouden. Het had zo in de serie “Game Of Thrones” kunnen zitten. Het is net of ondertussen de camera over een enorm slagveld scheert of over de Grand Canyon. Dat is het fijne van (grotendeels) instrumentale muziek, je mag zelf bepalen waar het over gaat. Na een gierende gitaarsolo gaat het gas eraf en zingt Craven zijn zanglijnen. Beide nummers bevatten relatief weinig zang, maar effectief is het wel. Het refrein nestelt zich instant in je hoofd en blijft daar heerlijk rondtollen. Er volgt een mooi ingetogen stuk met sfeervol toetsenspel. De hele sfeer doet in dit deel aan Pink Floyd denken. De gitaarsolo die volgt is geweldig. Na wat tegendraadse passages breekt hij het nummer helemaal open met van dat heerlijk zwevende toetsenspel. De laatste minuten lijken wel een ode aan Pink Floyd. Mellotronkoren sluiten het stuk af. Wat is dit goed!

Amnis Flows Aeternum (de stroom blijft stromen) is het tweede hoofdstuk van dit album. Hierop is het filmische nog wat prominenter aanwezig. Bij mij roept het veel associaties met de muziek uit de 007-films op. Het hoofdthema wordt mooi uitgevouwen en vormt vervolgens een rode draad door het geheel. Het middenstuk heeft een mooi zangdeel en de zwevende toetsensolo rond de 13 minuten is zalig! In het laatste kwart zit een minutenlange gitaarsolo met lekker veel pit.

Dat Craven ook kort van stof kan zijn laat hij horen in de vier single edits die het album completeren. Hij weet perfect de kern van beide epossen te pakken en verpakt ze in sterke stukken van twee tot vijf minuten. Vooral Wicked Delights is fantastisch gedaan. Het laat maar weer horen hoe briljant hij is.

Dit album is echt een feest voor het oor. Zijn passie voor ons genre en het plezier waarmee hij dit gemaakt heeft druipt er vanaf en werkt aanstekelijk. Ik ben dan ook totaal niet bevreesd om hier het – bij ons inmiddels beladen – label ‘jaarlijstmateriaal’ op te plakken.

NB: als het je album fysiek wilt bestellen kan dit in Europa alleen via de Duitse webshop Justforkicks.