Metal symphonique of symfonische metal is een sub genre van metal muziek dat de heavy drums en gitaren vermengt met onderdelen uit de klassieke muziek, zoals symfonische en klassieke elementen. De symfonische elementen worden vaak op een synthesizer gespeeld. Meestal worden de bands vergezeld van een zangeres, die klassiek geschoold is of met een hoge operastem zingt, koorzang en gruntende mannelijke vocalen (bovenstaande met dank aan wikipedia).
Waarom deze introductie? Omdat onderhavige band exact voldoet aan deze definitie en bijna krampachtig probeert hieraan te voldoen. Beneath My Sins is de voortzetting van de band Evolvent, die in 2015 een album uitbracht met de naam “Whatever Happens”. Een album dat niet echt is aangeslagen en dat – volgens de review van Zware Metalen – een brok verveling en allemaal echt onnoemelijk saai was. Wellicht mede door dit soort recensies, besloten zangeres Emma Elvaston en gitarist Clément Botz verder te gaan met muziek die hun echt aansprak en waar ze hun gevoel en emotie in kwijt kunnen. Samen met bassist Pascal Clifford hebben ze vorig jaar opgetreden op diverse festivals en concerten en hebben ze hun eerste single, From the Flames, uitgebracht in april 2016. Bijna een jaar later verwelkomen we dus nu hun debuutalbum met de naam “Valkyries of Modern Times”.
Als symfonische metalband behoor je natuurlijk het album te starten met een orkestrale opener. Beneath My Sins heeft dit begrepen en opent op spectaculaire wijze met Spread Your Wings. Een Epica-achtige, instrumentale opener met een volledig gesynthesized orkest, opbouwende spanning en aan het eind meerstemmige tekstloze zang. Het tweede nummer, From The Flames, spat hier direct op een bombastische wijze overheen, met stevige gitaar en zware bas en drums. Exact volgens het boekje, maar daarom nog steeds wel mooi.
De band bestaat uit een drietal muzikanten, namelijk de hierboven al genoemde zangeres Emma Elvaston, gitarist Clément Botz en Pascal Clifford. Op een aantal nummers worden ze bijgestaan door een viertal Franse zangeressen, namelijk Maureen Morvan (Midnight Sorrow), Effy Stones (Project Crocodile), Laure Ali-Khodja (Elfika) en Marie Knight (MOTH & The Aora Project). Voor mij zijn dit onbekende dames, maar het geeft de muziek net iets extra’s. Mannelijke vocalen, met name grunts en op Dreams Shall Be Lived gesproken tekst, wordt verzorgd door Alexandre Warot. Daarnaast horen we op Dreams Shall Be Lived vioolspel door Charles Carrier en klarinet door Clément Botz. Deze instrumenten geven aan dit nummer een folkachtig tintje. Verder wordt de band ook ondersteund door een drummer en toetsenist, echter heb ik daar geen credits voor kunnen vinden.
Zangeres Emma Elvaston heeft duidelijk de hoofdrol in deze ‘female fronted’ band. Elvaston is zo’n tien jaar geleden zanglessen gaan nemen nadat ze Tarja Turunen hadt ontdekt en dan met name haar vertolking van Nemo in de band Nightwish. Ze doet op dit album dan ook meerdere pogingen om deze zangstijl te benaderen, echter waar Turunen op een zeer natuurlijke wijze haar nummers zingt, moet Elvaston haar stem flink forceren om de toonhoogte aan te kunnen houden. Op een aantal stukken, in bijvoorbeeld Endangered en My Rules, horen we een iets minder geforceerde stem van Elvaston en eerlijk gezegd klinkt dit beter en meer helder.
Al met al is het eerste album van Beneath My Sins zeker niet onverdienstelijk en gaat waarschijnlijk betere reacties opleveren dan hun voorganger. Helaas moesten ze vorig jaar tijdens de FemMe Battles op het laatste moment afzeggen, maar anders hadden hun landgenoten Irradiance het best moeilijk gekregen op die battle avond in Eindhoven. Pure female fronted symfonische metal, bijna te precies volgens de bovenstaande definitie uitgevoerd. Indien de band leert om zich een meer natuurlijke houding te geven en iets losser gaat performen, gaan we hier nog wel meer van horen.
Mario van Os