CircusAlbum

De titel van dit album zou kunnen suggereren dat het om een livealbum gaat dat in Toronto, New York City en Istanbul is opgenomen. Niets is echter minder waar. Het gaat om een bonte verzameling van nummers uit het vijfjarig bestaan van de Zwitserse band Circus. Ze zijn geremasterd door Noah Mintz in Toronto (track 6 en 13), Tim Boyce in NYC (track 1, 4, 5 en 10 t/m 12) en Erman Aydöner in Istanbul (track 2, 3 en 7 t/m 9).

Eigenlijk is dit verhaal vergezocht, want het gaat hierbij uiteindelijk om de personen die in 2021 de remasters van de originele albums hebben verzorgd. De enige uitzondering hierop vormen de liveopnamen die niet van de Circus All Star Band stammen.
Uit deze remasters is een selectie gemaakt die als kennismaking met het oeuvre van deze band kan dienen. Daaraan is een aantal, nog niet eerder uitgebrachte liveopnamen uit 1976, 1977, 1980 en 1981 toegevoegd.

Wanneer je deze remasters als kennismaking met deze band krijgt voorgeschoteld, houdt je hier wel een zeer schizofreen beeld aan over. Je wordt van een avant-gardistisch stuk kamermuziek naar een live funky discotrack geslingerd met Emersonesk Hammondspel, en weer terug.
Dit kenmerkt de extremen in de output van Circus, maar daar ging wel een ontwikkeling aan vooraf.
Men had er misschien beter aan gedaan om de remasters in chronologische volgorde achter elkaar te zetten met een begeleidende tekst. Dan was de artistieke ontwikkeling van de band, mede als gevolg van bezettingswisselingen, duidelijker naar voren gekomen.

Het album zou dan openen met het mooie dromerige Nowadays en Room For Sale, waarin de combinatie van zang, fluit, akoestische gitaar, bas en drums tot een verrassend geluidsbeeld leiden. Winterghosts laat prachtig horen hoe dit in die tijd, met avant-gardistische trekjes, live uitpakte.
De nummers van het sterke “Movin’ On” (Movin’ On, Laughter Lane en Loveless Time) vormen de volgende stap in de ontwikkeling, met duidelijkere songstructuren.
In The Night Step en Manaslu (van “Fearless, Tearless And Even Less”) laat de band, in een andere bezetting, een, voor die tijd, moderner geluid horen.

In de overige livetracks klinkt een ontketend gezelschap, bestaande uit zeer bekwame musici, met soms sporen van Blood Sweat & Tears en het vroege Chicago, maar daarnaast ook nog ruimte voor een lekkere vrije improvisatie.

Daarmee was Circus een zeer opmerkelijke band, dicht tegen de grenzen van het proglandschap, die helaas door velen onopgemerkt is gebleven.