Cloud People

Simulacra

Info
Uitgekomen in: 2024
Land van herkomst:  Noorwegen
Label:  Apollon Records
Website: https://cloudpeople1.bandcamp.com/album/simulacra
Tracklist
Simulation (3:30)
Chemtrails (5:46)
Area 91 (5:21)
Hollow Moon (6:56)
Project Blue Beam (4:48)
Pandora’s Hoax (8:05)
Element 115 (4:31)
Cover Up (4:47)
Filip Mekki: toetsen
Benjamin Mekki Widerøe: saxofoon, toetsen
Fredrik Mekki Widerøe: drums, gitaar, toetsen
Morten Olsen: gitaar, toetsen
Andreas Sørensen Hauge: basgitaar, toetsen

Met medewerking van:
Amalie Holt Kleive: stem
Simulcra (2024)

Cloud People is een groep uit Bergen in Noorwegen. “Simulacra” is hun eerste, licht mysterieuze album. Simulacra zijn evenbeelden, spiegelbeelden, schimmen, schijn. Daarmee zet de band de sfeer voor een spannend potje muziek. Als je alleen al naar de titels van de nummers kijkt, zie je dat de band geïnteresseerd is in geheimzinnige onderwerpen, zoals plekken waar aliens zijn gesignaleerd, sporen van dingen die er niet meer zijn, nep en bedrog. Het leidt ook tot bijzondere muziek, die me zeer bevalt.

Cloud People maakt een fusie tussen prog, jazz en elektronica, ergens tussen Bonobo en Motorpsycho, met een snuifje spacerock, synthwave en zelfs een beetje house. Het gebruik van saxofoons geeft de muziek een akoestisch randje, maar verder worden er wel veel synthesizers ingezet. (Sinds het maken van de plaat is de bezetting uitgebreid met Seven Impale- en Enslaved-toetsenist Håkon Vinje).





Tijdens het eerste stuk Simulation denk je nog met een beheerste versie van Ozric Tentacles van doen te hebben, maar die vergelijking gaat al snel niet meer op, daarvoor is de muziek die deze vrienden maken te eigen, te uniek. De ritmesectie kan aardig rocken, al hebben de meeste stukken wel traditionele maatsoorten. Daarbij spelen de toetsenisten (bijna iedereen in de band speelt synthesizer) fraaie melancholische melodielijnen. Alle stukken zijn instrumentaal, al hoor je wel af en toe iemand iets vertellen, mysterieuze flarden uit grotere verhalen. De gitaar speelt een ondergeschikte rol.

Sommige stukken zijn wat simpeler dan andere. Element 115 had bijvoorbeeld ook van Daft Punk kunnen zijn, maar andere stukken zitten nog best geraffineerd in elkaar. Drummer Fredrik Mekkie Widerøe speelt daarbij een prettige hoofdrol.






De band is op zijn best als iedereen vol ‘op het orgel’ gaat tijdens de euforische momenten, als de energie en het ritme opzwepend werken. Dat gebeurt bijvoorbeeld in Chemtrails en slotnummer Cover Up, waar je je opgetild voelt door de arpeggio’s, tempi en de douw van de bastonen. Voor liefhebbers van synthesizermuziek is dit een juweeltje, maar ook als je OSI fijn vond, moet je dit eens proberen. 

Send this to a friend