De film “JFK The Movie” start met een zin die door de amerikaanse schrijfster Ella Wheeler Wilcox is geschreven: “To sin by silence when we should protest, makes cowards out of men”. Uit mijn interview met Ian Parry weet ik dat dit zijn lievelingsfilm is. Dat is waarschijnlijk één van de redenen dat deze tekst achterop de cd is gedrukt. Parry voegt hier wel aan toe dat protesteren geweld oproept en mensen uit elkaar drijft. Dit gegeven is input voor het 2e deel van de Consortium Project pentalogy. Honderd jaar na het 1e deel is de mensheid uit elkaar gedreven in Monomales and Neofems (mannen en vrouwen). De Monomale zijn verbannen door de Neofems, die nu de over de wereld heersen. Om zichzelf te beschermen tegen de volledig verpeste luchtkwaliteit hebben ze een biosfeer gebouwd. De hoes geeft dit concept prachtig weer. De biosfeer is op de achtergrond weergegeven en op de voorgrond is de koningskroon (verwijzing naar deel 1) met prikkeldraad gevangen.
Het moge duidelijk zijn, Ian Parry is, naast een geweldig zanger, ook een geweldige schrijver. Maar in deze recensie wil ik het toch vooral over zijn muziek hebben. Na de indrukwekkende gesproken introductie barst de muziek lost in een ‘old school’ heavy metal sound. Een dubbele basedrum, snelle agressieve gitaren met heavy gitaarsolo’s, stevige zware basgitaar en dan aangevuld met de prachtige, zuivere en krachtige stem van Ian Parry. Dit album is duidelijk steviger dan zijn voorganger. De stem van Parry is ook krachtiger op dit album. Een vergelijking met David Coverdale van Whitesnake (en Deep Purple) durf ik te maken. Luister bijvoorbeeld naar het stevige Intrusions of Madness of het gevoelige Sentiment In Sanctuary.
De gesproken tekst komt regelmatig terug om het verhaal verder te verduidelijken in meerdere talen. In eerste instantie simultaan in het Nederlands en het Engels en later ook in het Italiaan, Duits en Frans. Hiervoor zijn diverse vertellers uitgenodigd, voor het Nederlands en Engels Jan Bijlsma, Fabio Leidi voor het Italiaans, Uli Wewelsiep voor de Duitse tekst en de Franse bassist Patrice Guers voor het Frans.
Zoals in alle delen van het Consortium Project heeft Ian Parry een scala aan muzikanten uitgenodigd voor zijn album; een consortium van muzikanten. Terugkerend zijn de gitaristen Stephan Lill, Patrick Rondat en Thomas Youngblood (overigens alleen voor het slotnummer) en Dirk Bruinenberg op drums. Toetsenist Günther Wernö en bassist Patrice Guers, die beide ook tijdens de live concerten, meespeelden en de Nederlander Jan Bijlsma (basgitaar en verteller) komen dit 2e deel versterken. Het album wordt gemixt door ex-Victory gitarist Tommy Newton, die onder andere albums van de hardrock bands Steeler en Helloween heeft geproduceerd alsmede albums van Elegy, Kamelot & Ark. Op het eerste album mocht Newton ook nog de toetsen voor zijn rekening nemen.
De ingrediënten van deze muzikanten, VandenPlas, Kamelot, Rhapsody Of Fire, Elegy, Vengeance en Victory, verklappen al direct in welke hoek je het album moet plaatsen: Stevige (prog)metalmuziek.
Deze remastered versie bevat een tweetal extra demo tracks, die de betreffende nummers iets ruwer en puurder neerzet. Echter mocht je het originele exemplaar uit 2001 ook in je bezit hebben, rechtvaardigt dat mijn inziens het opnieuw aanschaffen van dit schijfje niet. Echter ik denk dat niet zoveel van onze lezers dit album hebben. Voor alle overigen die van stevigere progmetal houden, wil ik dit album (en eigenlijk de hele serie) zeker aanbevelen.
Mario van Os
Bestel deze cd rechtstreeks bij Discorder.