DelainAlbum

Stel je eens voor, je zoekt voor je eerste muzikale soloproject een zangeres van zeer hoge kwaliteit. Je zoekt stad en land af, maar helaas blijken alle opties nét niet van het juiste kaliber te zijn. Dan blijkt ineens de oplossing wel erg dichtbij te liggen. In de straat van je ouders woont namelijk een meisje, Charlotte Wessels genaamd, dat de sterren van de wel bekende hemel zingt. Het overkwam Martijn Westerholt. Deze oud toetsenist van Within Temptation is het brein achter het project Delain (vernoemd naar een koninkrijk uit het boek “Eyes of The Dragon” van Stephen King). Delain maakt muziek in de beste traditie, van wat men tegenwoordig gothic noemt, enkel dan met een aangename, frisse twist. Dit behoorlijk bombastisch aandoend muzikaal geweld laat zich het best vergelijken met het al eerder vernoemde Within Temptation en dan een mengeling van het “Enter” en “Mother Earth” materiaal en andere grootheden vanuit deze scène, zoals daar zijn After Forever, Autumn, Epica en Nightwish. Delain heeft met “Lucidity” haar debuutplaat uitgebracht op het roemruchte metallabel Roadrunner. Sterker nog, dit is de eerste Nederlandse band die getekend werd door Roadrunner Nederland. Een grote eer voor Westerholt en co, maar ook één die een bepaalde druk mee zich meebrengt. Met zo’n line-up kun je aardig wat aandacht verwachten vanuit de metal-, gothic- en progwereld hoek.

Toen Within Temptation nationaal een beetje aan het doorbreken was, kreeg Martijn de ziekte van Pfeiffer. Hierdoor was Martijn zo verzwakt, dat hij de steeds voller wordende agenda van Within Temptation niet meer kon bijbenen. Reden voor hem om de band gedag te zeggen en zich volledig op zijn eigen herstel te storten. Dat Westerholt niet bepaald stil heeft gezeten blijkt uit de release van deze cd. Kosten nog moeite zijn gespaard om hiervan één van de meest interessante uitgaven van dit jaar te maken. Dankzij zijn Within Temptation-verleden en zijn daar opgedane netwerk, bleek het voor Martijn Westerholt niet zo’n probleem om een heel blik gastmuzikanten van naam te laten opdraven voor zijn project. Naast een hoop grote namen heeft Westerholt nog een niet te onderschatten naam kunnen contracteren namelijk die van mijzelf! Welk instrument bespeel je dan, zal uw vraag zijn? Daar kan ik kort in zijn: de loftrompet.

Wie en wat kunnen we allemaal verwachten op dit prettige cd-tje. Zo horen we gelijk al bij het eerste nummer Sever het bekende bas- en stemgeluid van Marco Hietala van Scandinavische grootmacht Nightwish voorbijkomen. Hietala gaat met groot vertoon het duet aan met megatalent Charlotte Wessels. De bezwerende gitaren worden door Epica gitarist Ad Sluijter door je cd speler heen gegooid. Een prima opener wat mij betreft en Sever geeft heel duidelijk aan wat je van “Lucidity” als geheel allemaal kan gaan verwachten, namelijk allemaal fantastische composities voorzien van de crème-de-la-crème van de hedendaagse gothicscene, gegoten in een haast verslavende orkestrale omlijsting van Westerholt zelf. Tijdens het dreigende Silhouette Of A Dancer komen voor het eerst tijdens deze cd de grunts voorbij. Ex-Orphanage zanger George Oosthoek verzorgt dit gebrul. Normaal ben ik niet zo’n enorme fan van dit soort overdreven geschreeuw, maar in deze setting past het perfect. De volgende verrassing komt naar voren tijdens No Compliance. Nederlands mooiste gothic moeder Sharon Den Adel mag haar stem laten horen tijdens dit nummer. Tijdens dit duet is het wederom Hietale die de zang tijdens de herenpartij mag verzorgen. Tussen al het gitaargeweld van maar liefst drie gitaristen is de opvallendste solo voor Rupert Gilett. Op zich niet heel vreemd zou je zeggen, behalve als je zou weten dat Gilett de cello bespeelt op een zeer rustgevende manier. Na vier vrij stevige nummers is het tijdens het vijfde nummer tijd voor een ballade. Hoe mooi het allemaal ook is, een rustpuntje op z’n tijd is geen vervelende onderbreking. Zeker niet als het om een ballade gaat zoals See Me In Shadow. Op het tekstueel mede door Charlotte Wessels geschreven nummer viert het kippenvel hoogtij. Weer is het zangeres Wessels die de show steelt. Ze wordt vocaal bijgestaan door Leaves’ Eyes middelpunt Liv Kristine, maar het is vrij duidelijk wie van de twee de beste stem heeft. Tijdens dit romantische onderonsje is het wederom de cello van Rupert Gilett die goed van zich laat horen.

Het is moeilijk een echte uitblinker op “Lucidity” te vinden. Alle instrumentalisten alsmede de vocalisten halen het beste in zichzelf naar boven. Of het nu het toetsenwerk van Westerholt is, het krachtige drumspel van Ariën Van Weesenbeek, het gouden strotje van Charlotte Wessels, het sublieme gitaarspel van Ad Sluijter of de haast perfecte productie en eindmix van Oliver Phillips en Stefan Helleblad (eerder o.a. Opeth en Rammstein), het klinkt allemaal glashelder en boven alles gewoon erg goed.

Is het allemaal enkel hosanna op deze blinkende schijf? Nou eigenlijk wel, weliswaar doet een nummer zoals The Gathering (nee, geen link naar de groep) wat simpel aan, maar over het algemeen is het gewoon pure topkwaliteit wat deze gelegenheidsband ons voor de voeten gooit. Het zou fantastisch zijn als deze cd niet in mijn jaarlijstje zou voorkomen; dit zou namelijk betekenen dat er nog betere dingen zullen verschijnen. Dat de lat door Martijn Westerholt erg hoog is gelegd lijkt mij op dit moment een understatement van jewelste!

Dus, meneer Westerholt: wanneer kunnen wij de volgende cd verwachten?

Sander Kok