Dream TheaterAlbum

Er zijn zo van die bands die eigenlijk geen introductie behoeven. Weinig mensen zullen durven beweren dat Dream Theater niet tot die bands behoort. Met een muzikale carrière die sinds het oprichten van de band in 1985 eigenlijk overwegend in stijgende lijn is gegaan, wordt Dream Theater tegenwoordig gezien als een van de voorlopers van de progressieve metal. Dit heeft ze echter niet beroofd van hun gevoel voor humor. Dat blijkt bijvoorbeeld wel uit de titel van deze Best Of, “Greatest Hit… And 21 Other Pretty Cool Songs.” De oplettende muziekfan zal echter ook opvallen dat op de hoes hiervan de letters S, H, I en T van “Greatest Hit” rood gekleurd zijn, wat weer meer richting de onderbroekenlol neigt.

Maar goed. Het idee van een ‘Best Of’ uitbrengen is meestal het presenteren van een redelijke muzikale doorsnede van een band. Zoals de titel al aangeeft is een van de nummers de enige hit die de band ooit gescoord heeft, namelijk Pull Me Under, van het album “Images and Words.” Bij het doornemen van de rest van de tracklist schitteren echter het eerste en laatste album uit het oeuvre van het gezelschap, namelijk respectievelijk “When Dream And Day Unite” en “Systematic Chaos” door afwezigheid. Vooral het eerste is jammer, aangezien ze toen nog met zanger Charlie Dominici werkten, en het verschil met huidig zanger James LaBrie is toch altijd wel even interessant om te horen.

Het album bestaat uit twee schijfjes, die weinig creatief “The Dark Side” en “The Light Side” genoemd zijn. Op de duistere variant staan de hardere metal-nummers, terwijl het lichtere broertje gevuld is met rustiger materiaal. Drummer Mike Portnoy geeft in het bijgevoegde boekje aan dat Dream Theater eigenlijk ook nog een “Epic Side” heeft, maar dat die expres weggelaten is van deze compilatie, om het geheel wat makkelijker verteerbaar te maken voor de nieuwe luisteraars. Dit betekent dat er maar één nummer op deze compilatie staat wat langer klokt dan 10 minuten, namelijk Endless Sacrifice van het album “Train Of Thought.” Het had inderdaad misschien wat veel van het goede geweest om het 42 minuten durende Six Degrees Of Inner Turbulence er in zijn geheel op te zetten, maar de epische kant is toch net zo goed een deel van Dream Theater als de lichte en de donkere kant, en dus had die eigenlijk ook wel een plaatsje op deze compilatie verdiend.

Veel van de nummers op deze plaat zijn niet in hun originele albumversie opgenomen. Er staan een paar singleversies op, een of twee nummers waar de intro van afgeknipt is, en drie nummers in een nieuwe remix. Niks van dit alles is echter heel dramatisch veranderd, dus je hoeft bijvoorbeeld geen techno-versie van Pull Me Under te verwachten. De ene zal dit jammer vinden, voor de ander zal gelden ‘Doe maar gewoon, dan doe je al progressief genoeg.’

Uiteindelijk valt te concluderen dat “Greatest Hit” een prima compilatie is. En hoewel je aan zou kunnen voeren dat er een paar nummers op ontbreken, zul je dit altijd hebben bij ‘Best Of’ albums van eigenlijk welke band dan ook. Dus, ben je net begonnen met Dream Theater, en weet je niet welke kant je op wilt, dan is dit een goede plek om daar voor jezelf achter te komen. Luister je al langer naar deze band, en heb je al hun werk toch al in de cd-kast staan, dan is deze cd eigenlijk vooral goed als volmaker van je collectie. En dan nu op naar de volgende 20 jaar?

Sebas Cusack