
Een recensie op deze website telt al snel tussen de 500 en 700 woorden. Er zijn uitschieters naar boven, maar ook naar beneden. Kortom, met weinig of veel woorden probeert een recensent weinig of veel te zeggen, maar ook andersom. Vat je hem nog? Deze recensie is er een waarbij ik met weinig woorden (heel) veel wil zeggen.
Achter E.D.O. gaat Edo Spanninga schuil. Je moet hem kennen als toetsenist van Flamborough Head en Trion. “The Past Is A Foreign Country” is zijn eerste soloalbum. De titel is afgeleid van “The Go-Between”, een roman uit 1953 van de Engelse auteur L.P. Hartley. Het is een conceptalbum over de naoorlogse geschiedenis van het westen. Zeven instrumentale, sterk retro-getinte nummers die allemaal zijn voorzien van gesproken woord en originele geluidsfragmenten. Spanninga noemt het zelf een “Historical spoken word progumentary for boomers.”
De nummers binnen het concept gaan terug tot de jaren voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog (Wannsee). Zoals de titels van de nummers aangeven, passeren ijkpunten uit de moderne westerse geschiedenis de revue, zoals de Falklandoorlog in het nummer Port Stanley en het tijdperk Ronald Reagan en Michail Gorbatsjov (glasnost) en de val van de Berlijnse Muur in het nummer Chernobyl. Het eindigt met Mariupol, het hedendaagse tijdperk waarin ‘grote vrienden’ Donald Trump en Vladimir Poetin Europa en de wereld, onze wereld, in hun macht houden. Dit nummer eindigt met historische woorden van Martin Luther King.
Over de zeven nummers hangt vanaf seconde één een enorme dreiging. Die wordt aangezet met talloze originele geluidsfragmenten die bij het specifieke tijdperk horen. Velen kennen de fragmenten ongetwijfeld. Het voert te ver om voor ieder nummer de achtergrond te benoemen. Voor een zeer uitgebreide achtergrond bij ieder nummer ga je naar deze pagina.
Muzikaal zijn de zeven nummers binnen het concept een warm bad voor iedereen die authentieke symfonische rock een warm hart toedraagt. En welke lezer van deze website doet dat niet? Via Coda en Focus in het openingsnummer passeren talloze invloeden van grote namen de revue, waaronder Genesis (Spanninga is een groot fan van Tony Banks). Maar je hoort (uiteraard) ook Flamborough Head regelmatig terug. Zoals gememoreerd, kennen alle nummers originele geluidsfragmenten. In enkele nummers lijkt de balans door te slaan naar deze fragmenten in plaats van de muziek. Het viel mij op, maar het stoorde mij niet.
Op het album staan twee extra nummers. Als eerste treffen we Cathedral Green aan. Het is afkomstig van het initiatief ‘e-Progeny’ uit 1999, uitgebracht door het Mexicaanse label Luna Negra. Het nummer kent een authentiek geluid met de nodige Mellotron, piano en akoestische gitaar. Als tweede hoor je På Gata, een bewerkte versie van Spanninga van het gelijknamige nummer van de Zweedse groep Atlas van hun album “Blå Vardag” uit 1979. Laat je meevoeren in dit aanstekelijke en van authentieke toetsen zwelgende nummer. De drums komen voor rekening van de Italiaan Davide Guidoni (bekend van Nuova Era & Taproban).
“The Past Is A Foreign Country” is een bijzonder album. Het is het eerste muzikale progrock college moderne geschiedenis. Lees meer over Edo Spanninga en de achtergrond van dit album in het uitgebreide interview dat Progwereld had met de man achter dit album.