EinseisneinsAlbum

Van originele albumtitels moet Einseinseins oftewel III (what’s in name) het niet hebben. Ook al versta je geen woord Duits, dat Zwei hun tweede album is is zo logisch als 1+1+1= (euh..) 2.

Gelukkig vergoedt de muziek veel, zoniet alles. Het levert ongekruide krautrock op gedrenkt in electro pop met repetitieve hypnotiserende ritmes, Energiek zoals in de hoogtijdagen waarmee deze muziekstijl dus nog steeds springlevend is.

Dit trio dat rond het jaar 2015 in Berlijn werd opgericht gebruikt, hoe simplistisch het ook klinkt, primair één gitaarstandje, basic drumwerk en een pompende bas / synthesizer als de belangrijkste instrumenten,  Zonder opsmuk, recht toe recht aan. De band is duidelijk geïnspireerd door onder meer Kraftwerk, Neu! en Can. Bovendien steken ze dit met hun spel (plezier) en muzikale kwaliteiten ook niet onder stoelen of banken.

Ik durf zelfs Rammstein mee te geven als referentie want een nummer als Plastikliebe is duidelijk geinspireerd op het nummer The Model van Kraftwerk dat Rammstein ook succesvol in een meer techno-metal versie coverde. Voor mij is Kraftwerk de vaandeldrager van de Duitse Krautrock met Trans-Europe Express als het hoogtepunt uit hun ouvre.

Hoe koel of afstandelijk dat ook lijkt te klinken, zo warm komen de klanken van Einseinseins ook bij mij zo over. Wellicht komt dit door drummer Johannes Rosswog die, hoe strak er ook geslagen wordt, toch gewoon eentje van vlees en bloed is en er af en toe een flinke roffel geeft. Daarnaast manouvreert bassist Niels Hoffmann er heerlijk omheen met zijn zware basslagen. Gitarist Alex Fedorov doet waarvoor hij staat. Geen fratsen of escapades, maar klankkleuren die passen bij het grauwe beeld van het Berlijn begin jaren ‘70.

Voor de vele liefhebbers van onze site is dit soort albums wellicht een stap te ver, maar stap eens ‘out of the prog box’ en laat je meevoeren met compromisloos gebeuk en verwonder je over de energiestoot die je ermee krijg. Bij positieve woorden hoort ook een kritische noot. En dat enige minpuntje is dat het album met 33 minuten wat aan de korte kant is. Ik verwacht een herkansing bij album nummer Drei, zou ik zeggen.