Samuels & Kindred Spirit Band, ElaineAlbum

Ik ben een enorme fan van Ierland en vooral Schotland. Ruim tien jaar geleden, toen mijn broer en ik nog vrijgezel waren, zijn we samen naar Schotland gegaan. Daar genoten we van flinke wandelingen in dit bijzondere en ruige gebied. Wat is dan fijner om na zo’n wandeling neer te ploffen in een pub? Zeker als er een goede liveband speelt terwijl jij aan een pint Guinness nipt.

Dat gevoel krijg ik sterk bij dit album van Elaine Samuels & The Kindred Spirit Band. De band rept zelf van dat ze progressive folk rock spelen, maar eerlijk gezegd is het vooral veel folk en hoor ik zelf niet zo heel erg de link met het door ons zo geliefde genre. Nu zijn er natuurlijk wel kruisbestuivingen die zeker symfonisch zijn. Bijvoorbeeld Mostly Autumn en Iona. Elaine Samuels en haar band maken veel meer pure folk dan bijvoorbeeld deze bands. Desalniettemin is “Elemental” een genietbaar schijfje.

Als ik het goed begrijp is dit het derde werkje dat onder de naam Elaine Samuels & The Kindred Spirit Band verschijnt. Wat mij ten eerste bevalt aan de muziek is dat Elaine een goede stem heeft. Soms klinkt ze wat zweverig als Loreena mcKennitt, dan weer krachtig als Stevie Nicks van Fleetwood Mac. Haar stem zit daar zo ongeveer tussenin. Door die mooie stem is het sowieso aangenaam om naar de muziek te luisteren.

“Elemental” begint met No Smoke Without Fire, een leuke rocker; een folky Fleedwood Mac. Een catchy refrein ook wel, maar niet opzienbarend. Dat is eigenlijk wat ik bedoel, als ik dit live hoor met een glas Guinness ben ik echt wel enthousiast, maar nu gaat het me teveel het ene oor in en het andere uit, terwijl ik zeker hoor dat de band uit prima muzikanten bestaat. De viool van Martin Ash is zeker mooi. Bijzonder vind ik het nummer Daemons, waar een duel tussen viool en saxofoon plaatsvindt. Maar als liefhebber van symfo duurt het mij dan weer te kort, want te snel komt het refrein weer opdoemen. Niet slecht, maar ja, als liefhebber wil ik eigenlijk wat anders.

Een goed voorbeeld wat deze band kan is het nummer Understand. Een mooie melodie, lekker folky, coupletten die hunkeren naar het refrein en de goede stem van Samuels. Als je dit voor me speelt in Dingle, Elaine, slainte mhath!
Red Red Rose heeft nog wel wat Iona-elementen, maar mist de magie (of beter the spirit) waar ik bij Iona in hogere sferen verkeer.

Daarom, voor mij is dit fijne muziek om toetsen na te kijken of vlak voor het slapen gaan. Het is echt goede muziek, maar te weinig prog/symfo voor mij om echt voor de bijl te gaan. Houd je echter van prog waar de folk een zware stempel drukt, ga dit dan zeker beluisteren.