ElusionAlbum

Mooie eigenschappen van een band als Elusion zijn dat deze durf toont, niet in herhaling valt en progressie boekt bij elk nieuw werkstuk. Iets waar menig female fronted metalband een voorbeeld aan kan nemen. Wij houden deze band al sinds de start in de gaten en dat is mede te danken aan de volhardende persagent Hardlife Promotion, die hen met enthousiasme ondersteunt. Bijna vanzelfsprekend zetten we ze daarom in de spotlights, vooral omdat de kwaliteit van deze Belgische band met elk album toeneemt.

Na het vorige album is de band stevig gereduceerd in het werknemersbestand. Waar de band ten tijde van Singularity nog een kwintet was, is deze inmiddels teruggebracht tot een trio met de kernleden Domingo Smets op gitaar, Fredrik Van Mieghem op drums en Evy Verbrugge als zangeres. Smets is net als op het eerdere werk verantwoordelijk voor de muziek en Verbrugge voor de teksten. Het echtpaar kan in hun eigen professionele studio in Geetbets, Vlaanderen optimaal en efficiënt aan het werk.

De eerste track …In Love And War begint gelijk voortvarend en we horen daar ook een nieuw aspect in het totaalgeluid, zangeres Verbrugge maakt gebruik van harsh vocals. De track heeft een hoog tempo en het gaat er stevig aan toe. Chiaroscuro houdt dat tempo vast en wordt ondersteund door orkestrale passages, die over de hele lengte van het album wel een stuk minder aanwezig zijn dan op het debuutalbum.

Tekstueel gaat het album over de paradoxen in het leven, zoals de titel al suggereert. In de huidige maatschappij leeft de mens continu op internet en social media en probeert alles te volgen wat er in de wereld gebeurt. Aan de andere kant zoekt de mens ook naar rust door middel van meditatie, mindfulness en de simpele aspecten van het leven.

Bijzonder is From The Woods To The Water. Niet alleen door de expressieve vocalen, de band is duidelijk geïnspireerd door het Zweedse Kulning, een roep/zang die werd gebruikt om kuddes vee samen te brengen. Daarnaast is de muziek ook bijzonder. Het is een van de meest aansprekende songs op het album. Het heeft een folkloristische inslag, met hoge uithalen van Verbrugge én grunts en het is een stijlvolle cocktail van verschillende metalelementen. Het volgende nummer In Balance is ook van prima kwaliteit, met een hardrock ondergrond, veel melodie en een fantastische gitaarsolo. Misschien wel het beste nummer van het album.

Een nieuwe toevoeging aan het eerdere werk van Elusion ligt in het feit dat Verbrugge op dit album veelvuldig rauwe zang toepast die naar grunts neigt. Het zorgt voor een bijzondere uitbreiding in de creativiteit van de band en persoonlijk toont ze daarmee lef en durf. Technisch doet ze het prima, ook al overtuigt het nog niet volledig. Het voelt mij net even te netjes en niet rauw genoeg, toch belooft het veel voor de toekomst. Hoe dan ook verdient ze bewondering voor het lef deze techniek op te pakken.

Ik begon deze recensie met complimenten en daar zal ik ook mee eindigen. Elusion valt buiten de categorie doorsnee female fronted metal. Hoewel de muziek niet altijd beklijvend is, heeft de band progressie hoog in het vaandel staan. De productie is van een goed niveau maar sommige details vragen nog wat aandacht. Evy Verbrugge maakt stappen in haar performance en haar techniek, de band toont (ook uitgekleed tot een trio) prima vakmanschap. Laten we hopen dat deze band deze progressie in de toekomst weet voort te zetten.