Mocht je als liefhebber van de muziek van Erik Norlander ‘blind’ het album “Seas Of Orion” aanschaffen, dan is het heel goed mogelijk dat je van een koude kermis thuis komt. Tenminste wanneer je absoluut geen liefhebber bent van elektronische muziek (EM). Al schrijvende bedenk ik me dat ik me niet kan voorstellen dat er fans van Norlander zijn en die geen liefhebber zijn van EM. Wat is er dan aan de hand met deze cd? Helemaal niets maar eigenlijk ook toch weer wel.
In 2001 werd Norlander uitgenodigd om te komen spelen op het Alfa Centauri Electronic Music Festival in Bussum. Dit was een jaarlijks terugkerend festival dat werd georganiseerd door EM-liefhebber pur sang Eric Snelders. Zijn optreden daar resulteerde in enkele soortgelijke optredens in de Verenigde Staten. In 2003 werd Norlander opnieuw gevraagd om te komen spelen op Alfa Centauri 2004, maar nu als hoofdprogramma. Het was Snelders die Norlander voorstelde een volledig EM-album uit te brengen. De presentatie van dat album zou dan gecombineerd kunnen worden met het optreden op 11 september 2004 in Bussum. Er was weinig bedenktijd nodig om dit voorstel uit te voeren. En de rest is historie…
Historie? … 11 September…, een datum in 2001 die gemarkeerd staat in het geheugen van miljarden mensen. Een van de donkerste dagen in de wereldgeschiedenis en een dag die de wereld deed veranderen. Niet alleen dit album maar ook het nummer Fanfare For Absent Friends is opgedragen aan de duizenden die op die dag in 2001 in twee klappen zijn gestorven. Een triest nummer is het niet geworden, integendeel. Het is eigenlijk een waardige en opbeurende fanfare in de kenmerkende stijl die we kennen van Norlander, als een eerbetoon aan hen die zijn overleden, waarbij niet hun dood maar hun leven wordt geëerd.
Verder is “Seas Of Orion” een cd die niet aan de verzameling van de Norlander fan mag ontbreken. Daarvoor is zijn stijl gewoon te prominent aanwezig op deze 50 minuten durende schijf. Daarnaast zal de liefhebber van EM die niet eerder van Norlander heeft gehoord zijn oren kunnen spitsen met al het lekkers dat aan klavieren wordt geboden. Ik doe slechts een greep: Moog, Moog Taurus, Oberheim, Akai, Yamaha en uiteraard de Alesis A6 Andromeda. Met al dit lekkers schotelt de luisteraar Norlander de fraaiste ritmes en sequencers voor. Centraal op deze cd staat het meer dan 20 minuten klokkende nummer Adrift On The Fire Seas Of Orion’s Shield, dat geïnspireerd is op het vroege werk van zowel Klaus Schulze als dat van Jean Michel Jarre.
Het hoeft geen verder betoog dat “Seas Of Orion” een vreemde eend in de Norlander-bijt is. Tegelijkertijd is het album een solide markering in het oeuvre van deze toetsenist.
Hans Ravensbergen