EvergreyAlbum

De eerste vijftien jaar van zijn bestaan produceerde Evergrey met grote regelmaat albums en deze periode werd afgesloten met de sterke verzamelaar “A Decade And A Half” . Daarna was het een paar jaar stil rond Evergrey, maar in 2014 sloeg de band in een nieuwe samenstelling keihard terug met het onvolprezen “Hymns For The Broken”, dat om, nog immer, zeer grijze redenen op onze site ontbreekt.

Gesterkt door de goede kritieken werd vol inspiratie een nieuw album opgenomen. En zoals zo vaak: “never change a winning team”. “The Storm Within” is misschien wel het sterkste album in de twintigjarige geschiedenis van Evergrey geworden. En onze eigen Floor Jansen levert daar geen onverdienstelijke bijdrage aan. In In Orbit schittert zij op onnavolgbare wijze aan de zijde van Jonas Englund. Het nummer doet enigszins denken aan haar samenwerking met Sir Russel Allen op het Star One-album “Space Metal”. Daarnaast wordt in het gevoelige The Paradox Of The Flame een mooie vocale bijdrage geleverd door Carina Englund, de echtgenote van…

Het thema van dit album is volgens Englund de zoektocht naar identiteit in een poging jezelf naar de zin van het leven te leiden wanneer je die volledig bent kwijtgeraakt. Dit onderwerp kwam naar boven in een periode waarin veel mensen rondom Englund hun geliefde verloren en in diepe rouw waren gedompeld.

De band is erin geslaagd om dit gegeven in een zeer gevarieerd muzikaal palet te gieten: geen snelle, zware, donkere metal van begin tot einde, maar afgewisseld met ballads, mooie melodieuze zanglijnen, snel gitaarwerk, afgewisseld met uiterst breed en melodieus spel. En daar tussendoor  brede toetsen en soms heldere pianoklanken. Met dat alles doet de band zijn naam bepaald geen eer aan en worden er duidelijk veel meer kleurschakeringen aangeboord.

Na de sterke opener Distance volgt de nog sterkere single Passing Through met dat mooie tweestemmige gitaarspel, melodieuze hard-rock van de bovenste plank. Na vier heavy songs wordt mooi gas teruggenomen met een rustige ballad, slechts begeleid door piano. Dat rustpunt is hard nodig want in het daaropvolgende My Allied Ocean worden onze oren ruim vier minuten ononderbroken gegeseld door dubbele bassdrum en staccato gitaren en… weer zo’n duizelingwekkende gitaarsolo.

In het voorlaatste nummer laten de heren nog eens horen waar hun roots liggen, een stevig stukje heavy metal met zo’n lekker ronkende gitaar. Daarna wordt het album met het titelnummer, een heerlijk loom, bombastische melodieuze rocker, afgesloten. Met dit sterke album geeft Evergrey een prachtige opmaat voor een volgend hoofdstuk in zijn bestaan, waardoor deze band absoluut niet mag worden afgeschreven.

Math Lemmen