Alle uitgaven van Fish ten spijt, is “A Feast Of Consequences” eigenlijk nog maar slechts de negende studioplaat van de inmiddels 55-jarige Schot, in een solocarrière die inmiddels het 24e jaar ingaat. Dat moge een magere oogst zijn, plaat no. 9 is andermaal een schot in de roos en mag gelden als één van de sterkste soloplaten in zijn oeuvre.
Waar “13th Star” nogal eens de persoonlijke kant opzocht, keert Fish op “A Feast Of Consequences” zijn blik meer naar buiten. Zo zijn sommige nummers geïnspireerd door ‘The Party’s Over’, een boek van Richard Heinberg over onze op rakende wereldvoorraden, en dankzij de reizen die Fish heeft ondernomen naar Cuba, Vietnam, Costa Rica en tenslotte Arras, Frankrijk, het gebied waar de beide grootvaders van Fish (William Dick en William Barclay Paterson) in de Eerste Wereldoorlog hebben gevochten. Deze ervaringen hebben ervoor gezorgd dat de cd een bezorgde Fish toont, maar hij slaagt er gelukkig in nergens te vervallen tot gepreek voor eigen parochie. Het blijft allemaal vooral heel integer en oprecht.
Dat betekent aan de andere kant ook dat “A Feast Of Consequences” ook erg zwaar op de hand is, maar dat is meestal onder progressieve rockfans eerder een aanbeveling. We houden wel van ‘zwaar’. Het is ook niet gek als de openingstrack direct al 11 minuten in beslag neemt en we halverwege worden getrakteerd op suite van ruim 25 minuten, waarmee hij zijn vermaarde andere epic Plague Of Ghost van “Raingods With Zippos” uit 1999 overtreft. En het titelnummer en All Loved Up moge dan de ‘rockers’ van de plaat zijn, zelfs deze twee nummers lukt het niet de plaat tot een luchtig geheel te maken.
Nu we het toch hebben over The High Wood, de uit vijf delen bestaande suite die het middenstuk van de plaat inneemt, geldt dit gemakkelijk als het beste dat Fish ooit op de plaat heeft gezet en is derhalve ook het hoogtepunt van “A Feast Of Consequences”. Het uiterst bombastische en sterk uitgewerkte stuk bevat prachtige teksten van de Schot en handelt zoals gezegd over de ervaringen van zijn grootvaders in de Eerste Wereldoorlog. Gedeelten van The High Wood doen me sterk denken aan “The Final Cut” van Pink Floyd, hoewel ook de typische folk-elementen waar Fish patent op lijkt te hebben, volop aanwezig zijn. Vooral de twee langere gedeelten, Crucifix Corner en Thirstle Alley, zijn een genot om naar de luisteren, en waar The Gathering opvalt door het smaakvol gebruik van blazers, kennen het openingsgedeelte High Wood en vooral het slotgedeelte The Leaving prachtige viool-, altviool- en cellopartijen.
Hoewel The High Wood de overige zes tracks overschaduwt, zijn ook deze niet mis. Perfume River is 11 minuten briljante opbouw in de betere ‘Vigil’-traditie, dan volgen achtereenvolgens een prima rocker (All Loved Up), een als niemendalletje vermomde, prachtige ballad (Blind To The Beautiful) en een heerlijke popsong (A Feast Of Consequences), dat in andere tijden de gedoodverfde single van de plaat zou zijn geweest (en wellicht een hit). Aan de andere kant van The High Wood vinden we dan nog twee composities: de hartverscheurend mooie ballad Other Side Of Me, die weer geïnspireerd lijkt te zijn door de reizen die Fish de afgelopen jaar ondernam en The Great Unravelling, dat wat mij betreft mag uitgroeien tot live-favoriet, hoewel hij dan wel telkens zangeres Elisabeth Troy Antwi moet meenemen, want zij claimt een grote rol in deze geweldige afsluiter.
Ondanks dat Fish met “A Feast Of Consequences” vooral veel wil: mooie liedjes, een heuse ‘epic’, persoonlijk maar ook betrokken naar de buitenwereld, introspectief doch ook extravert, met teksten die zowel putten uit andermans oorlogservaring als eigen reisverhalen het had gemakkelijk kunnen ontsporen. Om dan ook nog eens het zwaartepunt van de plaat te leggen in het midden, getuigt van zowel zelfvertrouwen als durf. Die lef toont Fish als geen ander. “A Feast Of Consequences” is heel veel, maar bovenal een meesterwerk.
Markwin Meeuws