Flame DreamAlbum

Het uit Zwitserland afkomstige Flame Dream heeft de smaak te pakken. Na een afwezigheid van 38 jaar kwamen zij in 2024 in de originele bezetting met het album “Silent Transition”. Vervolgens besloot het kwartet eerdere albums opnieuw uit te brengen. Te beginnen met “Out In The Dark”.

“Out In The Dark” werd in 1981 uitgebracht en was destijds het derde album. Het album telt drie relatief korte nummers, een middellang nummer en een heuse epic. Vier van de vijf nummers zijn tekstueel gebaseerd op gedichten van bekende Britse dichters en schrijvers.

Het album opent met Full Moon, naar een gedicht van Robert Graves (1895-1985), bekend van onder meer de historische roman “I, Claudius”. Een ritmisch en funky begin doet vanwege het gebruik van saxofoon denken aan Alquin. Al vlot volgt de overgang naar een Genesis-achtige passage, waarmee gelijk dé referentie is genoemd. De prima zang van Peter Wolf lijkt op die van Peter Gabriel, wat daarbij enorm helpt. Zowel saxofoon als Alquin keren tegen het einde terug.

Nocturnal Flight is geschreven door zanger Wolf. Na een Genesis-intro beland je in een pastorale sfeer met fraaie zang van Wolf, die met zijn stem een emotionele laag aanbrengt. Ook muzikaal is het hier dik in orde, dankzij het sterke gitaarwerk van Dale Hauskins, die merkwaardig genoeg geen vast bandlid was. Het titelnummer Out In The Dark, naar een gedicht van ‘oorlogsdichter’ Edward Thomas (1878-1917), klinkt enigszins gedateerd. Wat wil je na 44 jaar. De tekst wordt meer gedeclameerd dan gezongen. De sfeer is aanvankelijk ingetogen à la Genesis, maar dan zonder Steve Hackett. De inbreng van de fluit raakt de gevoelige snaar, waarna het nummer kantelt naar uptempo met vlot synthesizer- en pianospel in een vrolijke melodie. Het mag duidelijk zijn dat het laatste deel mij beter bevalt. De bekende romanschrijver en romantisch dichter Thomas Hardy (1840-1928) is verbonden met het korte Wintertime Nights. Het is hier Genesis meets Kayak wat de klok slaat, vanwege de aan Max Werner denkende zang. Een synthesizersolo vormt het hart van dit nummer.

Met Strange Meeting zijn we aanbeland bij het uit drie delen bestaande epische slotnummer. Het eerste deel, treffend getiteld Part One, is wederom sterk Genesis getint. Je krijgt veel tekst voor de trommelvliezen, met dank aan Wilfred Owen (1893-1918), dichter en militair, bekend van zijn oorlogsgedichten. Na de lap tekst is er ruim baan voor het toetsenwerk van Roland Ruckstuhl. Sterk is de passage die een grote overeenkomst vertoont met Firth Of Fifth. Het tweede deel, Kaleidoscope, is volledig instrumentaal met veel toetsen en saxofoon, waarmee Alquin weer even opduikt. Het nummer en album sluit af met Part Two, niet meer dan een reprise van Firth Of Fifth. Dat alles onder het mom ‘beter goed geïnspireerd dan slecht gecomponeerd’.

“Out In The Dark” heeft mij enorm verrast. Het album, dat in deze heruitgave als digipack voorzien is van een twintig pagina’s tellend boekje, is een aanrader voor de liefhebbers van Genesis, periode Peter Gabriel. Anno 2025 is het nog volop genieten van muziek uit 1981. Het maakt mij nieuwsgierig naar de andere albums die opnieuw uitgebracht gaan worden.