Flaming Row
The Pure Shine
Land van herkomst: Duitsland
Label: Progressive Promotion Records
Weblink: https://www.progressive-promotion.de/
Website: https://flamingrow.bandcamp.com/album/the-pure-shine
The Last Living Member (11:55)
- I. A Mystical Structure
- II. Roland Of Gilead
- III. Maerlyn's Rainbow
Jake's Destiny (14:06)
- I. The Painted Pictures
- II. Relentless Pursuit
- III. 1919 Midworld
The Sorcerer (17:37)
- I. Evil Forces Of The Dark Side
- II. Distracting Illusions
- III. Arra
The Final Attempt (9:31)
The Gunslinger's Creed (15:20)
- I. Roland's Revenge
- II. The Sorcerer - Reign Of Darkness
- III. The Secret Place Of No Return
- IV. Our Savior
Bonus CD:
Instrumentale uitvoering van de nummers.
Niklas Kahl: drums
Melanie Mau: zang
Martin Schnella: gitaar, basgitaar, zang
Met medewerking van:
David Anderson: gesproken woord op 4 en 5
Eric Brenton: viool op 1,2,3,4,6
Nathan Brenton: cello & arrangementen op 1,2,3,4,6
Fabian Gödecke: drums op 6
Johan Hallgren: zang op 2 t/m 4 + 6
José Pepe Jimenez: percussie op 3
Jimmy Keegan: drums op 1,3,4,6, zang op 1
Siobhán Kennedy: zang op 4, gesproken woord op 1 en 6
Jens Kommnick: fluit op 1,2,3,4,6, doedelzak op 3,4,6, cello op 1,3,5, viool op 1, mandolin op 3,6
Lars Lehmann: basgitaar op 2,3,4
Leo Margarit: zang op 1, 5 en 6
Anish Jewel Mau: gesproken woord op 4 en 5
Dave Meros: basgitaar op 5 en 6, bas-synth op 5
Glynn Morgan: zang op 2 t/m 6
Ossy Pfeiffer: zang op 5
Mathias Ruck: zang op 2 t/m 6
Gary Wehrkamp: zang op 1 en 5
Alexander Weyland: zang op 2 t/m 4 + 6
“The Dark Tower” is een achtdelige boekenserie van Stephen King. Het verhaalt over een scherpschutter die op zoek is naar een donkere toren, in een parallelle AI-wereld. Een intrigerende serie in de stijl van Stephen King, gebaseerd op horror, fantasy, science fiction en westerns. Dit biedt dus voldoende stof voor een interessante progressieve rockopera. Martin Schnella – die met zijn band Flaming Row al twee eerdere albums opnam (“Elinoire” in 2010 en “A Portrayal Of Figures” in 2014) heeft samen met Melanie Mau dit idee opgepakt en zij schrijven het conceptalbum “The Pure Shine” gebaseerd op deze serie (en film) van Stephen King.
In de stijl van andere rockopera’s, zoals Ayreon en Avantasia, heeft Schnella een keur aan muzikanten toegevoegd aan zijn min-of-meer vaste bandformatie. Naast Marek Arnold op toetsen, Niklas Kahl op drums, Melanie Mau op zang en Martin Schnella op gitaar horen we maar liefst tien gastzangers en zangeressen en acht gastmuzikanten. Op elk nummer is een strijkersensemble aanwezig, onder leiding van Eric en Nathan Brenton (Neal Morse Band). Dus dit zou gewoon goed moeten komen, zou je denken.
Helaas komt het een en ander niet zo goed uit de verf. De zang, gesproken teksten en muziek vormen geen geheel. Een eclectische verzameling aan stijlen, die progressieve rock, metal, klassiek, folk, jazz en western muziek samenbreng. Daarnaast wordt er vaak gebruik gemaakt van gesproken tekst, die totaal afleidt van de muziek. De balans tussen muziek, zang en het verhaal ontbreekt, waardoor rare overgangen en complete vertellingen de muzikale inspanning doorkruisen.
Instrumentaal klinkt het een en ander wel erg prettig. En gelukkig is bij het album ook een bonus-cd toegevoegd met de instrumentale versies van de nummers. Dit doet het zeker goed als achtergrondmuziek, maar is daarnaast ook prettig om te beluisteren. Eigenlijk is de instrumentale versie muzikaal gezien een aanrader, de verhalende versie is dan leuk om het verhaal een keer aan te horen. Want het verhaal blijft natuurlijk interessant.
Collega Ard sloot zijn recensie van “A Portrayal Of Figures” af met ‘Het maken van een muzikaal en onderhoudend progressief conceptalbum met verschillende muziekstijlen en een boeiende verhaallijn is niet eenvoudig. Wat mij soms stoort bij dit type conceptalbums is dat de vaak erg lange songs nogal ‘van de hak op de tak’ klinken.’ Waar Ard vond dat Flaming Row met “A Portrayal Of Figures” er wel in was geslaagd om een goed conceptalbum af te leveren, is “The Pure Shine” juist schuldig aan het genoemde kenmerk. De ingrediënten voor een prima concept rockopera zijn zeker aanwezig, maar in dit geval is het minder geslaagd.