Focus

At The Rainbow

Info
Uitgekomen in: 1973
Land van herkomst: Nederland
Label: https://www.redbullet.nl/en/?s=focus&lang=en
Website: https://focustheband.co.uk/
Tracklist
Focus III (3:52)
Answers? Questions! Questions? Answers! (11:29)
Focus II (4:36)
Eruption (Excerpt) (11:37)
-Orfeus (1:33)
-Answer (1:25)
-Orfeus (1:22)
-Answer (0:20)
-Pupilla (1:10)
-Tommy (Tom Barlage) (1:54)
-Pupilla (0:45)
Hocus Pocus (8:30)
Sylvia (2:47)
Hocus Pocus (Reprise) (2:46)
Jan Akkerman: gitaar
Thijs van Leer: zang, toetsen, dwarsfluit
Pierre van der Linden: drums
Bert Ruiter: basgitaar
Completely Focused (2021)
Live in Rio 2017 (2021)
Focus 50 Years Anthology (2020)
Focus 11 (2018)
Hocus Pocus Box (2017)
The Focus Family Album (2017)
Live in England 2009 (2016)
Live in Europe 2009 (2016)
Focus 8.5 / Beyond the horizon (2016)
Golden Oldies (2014)
Focus X (2012)
The Best of Focus vol. 2 (2011)
Focus 9 / New Skin (2006)
Live At The BBC (2004)
Live Legends (2004)
Focus 8 (2003)
Live in America 2002 (same as Live on Air, 2011)
Focus (Jan Akkerman & Thijs van Leer) (1985)
The Best Of Focus: Hocus Pocus (1993)
Focus Con Proby (1977)
Ship Of Memories (1976) (Studio outtakes 1970–1975)
Dutch Masters: A Selection of Their Finest Recordings (1969-1973)
Mother Focus (1975)
Hamburger Concerto (1974)
At The Rainbow (1973) (live)
Focus 3 (1972)
Focus II (Moving Waves) (1971)
Focus plays Focus (In And Out Of Focus) (1970)

“At the Rainbow” (later opnieuw uitgebracht als “Live at the Rainbow”) is het eerste livealbum van de Nederlandse rockband Focus, uitgebracht in oktober 1973 op Imperial Records. Het album werd op 5 mei 1973 opgenomen in het beroemde Rainbow Theatre in Londen door The Pye Mobile Unit, met Alan Perkins (Rory Gallagher, Uriah Heep) als opnametechnicus. Aanvankelijk stond er een studioalbum op de planning, maar dat werd opgeschort vanwege meningsverschillen binnen de band. In 1976 zou dit album, samengesteld uit de banden van deze sessies, alsnog worden uitgebracht onder de titel “Ship of Memories”. In plaats daarvan werd “At the Rainbow” uitgebracht. Op het moment van het optreden was Focus op de toppen van zijn kunnen, een feit dat ook internationaal werd erkend. Met een drietal hooggewaardeerde albums op hun naam was er voldoende materiaal voorhanden voor een indrukwekkende show. De bezetting was dezelfde als op het album “Focus 3”.

Over internationale erkenning gesproken, het is een bekend feit dat Jan Akkerman (1946) in 1973 door lezers van het Engelse muziektijdschrift Melody Maker werd uitgeroepen tot beste gitarist ter wereld. En dat nog voor Eric Clapton, Steve Howe, John McLaughlin en Jimmy Page, bepaald geen sinecure. Overigens domineerde Yes dat jaar de polls.

Terug naar het album. De melodieuze tonen van opener Focus III lopen naadloos over in Answers? Questions! Questions? Answers!, dat circa twaalf minuten duurt, heerlijke instrumentale prog met diverse ritme- en tempowisselingen. Focus II wordt met applaus begroet door de fans en de band laat een geïnspireerde versie horen. Eruption bevat niet de volledige 22 minuten zoals op “Focus 2”, maar een selectie die circa negen minuten duurt, inclusief Tommy. Het publiek reageert enthousiast.

Dat laatste geldt zeker voor de overbekende tonen van Hocus Pocus, Akkermans geïmproviseerde intro en Thijs van Leers falsetto gejodel brengen het publiek definitief op de banken. De vaart zit er goed in, het nummer klinkt bijna gehaast. Tegen het einde introduceert Van Leer de band op zijn eigen, ongeëvenaarde wijze. Het kleine hitje Sylvia mag natuurlijk niet ontbreken terwijl Hocus Pocus (Reprise) even kort als snel wordt gespeeld, eigenlijk een beetje afgeraffeld zelfs. Alsof ze de laatste trein moesten halen.

Dit is in allerlei opzichten een memorabel optreden, zowel muzikaal als historisch gezien. Een band op het hoogtepunt van zijn kunnen in een fameuze setting, terwijl de eerste breukjes al zichtbaar waren. De band klinkt goed ingespeeld, ze zouden dat jaar ongeveer 140 optredens verzorgen. Tijdens het concert werden video-opnamen gemaakt, de kwaliteit ervan is matig maar het geeft een goede indruk van de show. Deze video zou later door de BBC worden uitgezonden. Kort na het uitbrengen van het livealbum zou drummer Pierre van der Linden de band verlaten, hij werd vervangen door de Engelsman Colin Allen.




Op de video valt op dat de interactie tussen de heren minimaal is, een enkel glimlachje of zijdelingse blik daargelaten. Het geluid is redelijk maar houdt niet over; Akkermans gitaar klinkt af en toe ‘rammelend’ en Van der Lindens drums lijken ergens achter in de zaal te staan. Daartegenover zijn Ruiters bas en Van Leers instrumentarium wel goed te horen in de mix.

Het optreden was het laatste van twee uitverkochte shows in 1973, op 4 en 5 mei. De setlist verschilt enigszins met het album: geen House of the King en ook het door Akkerman op luit gespeelde Britannia haalden de definitieve selectie niet: de beperking van de elpee stond maar circa 42 minuten speeltijd toe.

Nog even iets over dat beroemde theater in Londen. Het Rainbow Theatre, oorspronkelijk bekend als Finsbury Park Astoria, vervolgens Finsbury Park Paramount Astoria en weer later Finsbury Park Odeon, is een monumentaal gebouw in Finsbury Park, Londen. Het theater werd in 1930 gebouwd als een ‘sfeer-bioscoop’, voor bijzondere evenementen, waaronder filmvoorstellingen. Later werd het een gewone bioscoop, daarna een muzieklocatie, waardoor wereldbekendheid werd verworven, en vervolgens af en toe als illegale locatie voor bokswedstrijden. Het gebouw bestaat nog steeds en wordt tegenwoordig gebruikt door de Universele Kerk van het Koninkrijk van God, een evangelische kerk. Op het hoogtepunt van zijn roem, in de jaren 60-70 hebben alle groten der aarde op het immense podium gestaan,  onder andere The Beatles, Jimi Hendrix, David Bowie, Queen, Elton John, Eric Clapton en Frank Zappa, maar ook proggers Pink Floyd, Yes (Yessongs), Genesis en King Crimson. De zaal huisvestte indertijd circa 3.000 zitplaatsen. Niet zomaar een concertzaaltje dus.

Send this to a friend