Glorious WolfAlbum

Ruud Dielen is inmiddels geen onbekende naam meer in de progwereld, hoewel zijn afzetgebied waarschijnlijk niet al te groot is. Dat heeft ook wel een reden; Dielen produceert zijn muziek voor een groot gedeelte instrumentaal en daarbij is hij een perfectionist die alles in eigen hand wil houden. Vaak is het een kwestie van financiële middelen maar over het algemeen zorgt die aanpak niet voor een groot bereik. Desondanks hoop ik dat hij ooit eens meer hulp zoekt op het gebied van public relations; zijn muziek verdient het wel degelijk.

Dielen mag je beschouwen als een gitaarvirtuoos die een rijke diversiteit aan snaren bespeelt en op veel van die varianten een begaafd muzikant is. Elektrische gitaar, akoestische gitaar, basgitaar, EBow, het bespelen van al die instrumenten gaat hem verdraaid goed af. Maar ook de toetsen kun je hem met een gerust hart toevertrouwen. Net als op de andere albums heeft hij op zijn nieuwe album “Mysterious Traveler” een beperkt aantal gastmuzikanten ingeschakeld en voor het eerst drumt er een fysieke drummer op een Glorious Wolf-album mee, in de persoon van de Argentijn Kike Paglia. Op vocaal gebied krijgt hij hulp van Celia van Onna en Frank van der Borg. De plaat is opgenomen in Dielen’s eigen studio Lone Wolf, verantwoordelijk voor de mix is Sjef Eikemans.

Het album bestaat uit vier instrumentale nummers en drie met een vocale invulling. Ten opzichte van de vorige albums verrijken die toegevoegde vocalen de muziek van Dielen op een positieve manier. Waar de vorige albums prettig te beluisteren waren, wordt dat nu nog aantrekkelijker door de vocale invulling van bepaalde nummers. Dat zorgt er mede voor dat je vaker naar een track wil luisteren. Dielen maakt met deze cd ook een album dat meer en meer opschuift naar de progressieve rock, hoewel de blues- en jazzinvloeden nog steeds te horen zijn op deze cd.

Voor het eerst in het project Glorious Wolf maakt Dielen gebruik van een gastzangeres in de persoon van Celia van Onna en dat pakt wat mij betreft bijzonder goed uit. Zij voegt een kwaliteitsimpuls toe aan de muziek, wat het geheel aantrekkelijker maakt. Bijvoorbeeld binnen The True Story zorgt zij voor een magische impuls, waardoor de muziek toegankelijker lijkt te worden. Het instrumentale aspect van de muziek krijgt daarmee een aantrekkelijker aspect. Zowel Van Onna als zanger Frank van der Borg (Repentance) hebben de teksten van de door hen ingezongen nummers zelf geschreven.

Dielen produceerde op de voorgaande albums een mix van jazz, blues en progressieve rock, gevoelsmatig is dat op “Mysterious Traveler” dus meer opgeschoven naar de progressieve rock. Naast gitarist is Dielen ook een getalenteerd toetsenist en varieert hij veel met Hammond- en Mellotron-toetsen, al dan niet uit de computer. Die combinatie is ook niet nieuw in zijn werk, maar zorgt wel voor een mooie mix van jaren zeventig muiziek (Howling At The Moon) en een vleugje Jimmy Hendrix (gitaarwerk op Battlefield). Laatstgenoemde track is niet de beste van het album, hij is wat langdradig en de toetsen nemen op een bepaald moment de overhand, waardoor verveling optreedt.

Slow Down is een aanrader voor de liefhebbers van Pink Floyd. Uit die stelling zal geen discussie voortkomen, dat hoor je gelijk. Die invloed komt telkens terug in de muziek van Dielen en neigt soms naar kopiëren, maar daarom (of daardoor) klinkt het ook vertrouwd voor de vele liefhebbers van Pink Floyd. Nog een flinke laag Pink Floyd vind je in Beautifully Broken (Part 1 & 2). Het start mysterieus en als je het begin analyseert zou je kunnen denken dat het een nummer van de Amerikaanse band Oceans Of Slumber is; de gelijkenis tussen zangeres Van Onna en de frontvrouw van Oceans Of Slumber, Cammie Gilbert, is hier wel heel groot.

De hoes van het album heeft een stijl die u waarschijnlijk vaker heeft gezien. Dat kan kloppen, want niet minder dan Ed Unitsky is verantwoordelijk voor het artwork. Unitsky is ook verantwoordelijk voor veel artwork voor artiesten en bands als The Tangent, Guy Manning, The Flower Kings, Tomas Bodin, Starcastle, D’Arcana, Robert Svilpa, Laurie Larson, Moongarden, Unitopia, Mandalaband en Nine Stones Close. Ook het artwork van het vorige album van Glorious Wolf is door hem vormgegeven.

Prijspakkers op het album zijn de tracks waarin Dielen begeleid wordt door de zangeres en zanger. Vooral The True Story en Beautifully Broken (Part 1 & 2) springen er in positieve zin uit. Het is duidelijk, bij elk nieuw album maakt Ruud Dielen met zijn project Glorious Wolf grote stappen. We houden het voor je in de gaten.