Hanging Garden

Neither Moth Nor Rust

Info
Uitgekomen in: 2022
Land van herkomst: Finland
Label: Life Force records
Website: http://www.hanging-garden.net
Tracklist
Neither Moth Nor Rust (3:44)
The Last Dance (4:40)
And Leave All Love Behind (4:58)
The Raven Portrait (2:36)
On The Shore of Eternity (4:13)
Field Of Reeds [Avalon Skies Rework] (4:51)
Sami Forsstén: drums
Toni Hatakka: zang
Riikka Hatakka: zang
Jussi Hämäläinen: gitaar en zang
Nino Hynninen: toetsen
Jussi Kirves: basgitaar
Mikko Kolari: gitaar
Neither Moth nor Rust (2022)
Skeleton Lake (2021)
Into That Good Night (2019I
Am Become (2017)
Blackout Whiteout (2015)
At Every Door (2013)
TEOTWAWKI (2009)
Inherit The Eden (2007)

De evolutie die het Finse Hanging Garden met het album “Skeleton Lake” uit 2021 heeft ingezet zet zich voort met het nieuwe werkje “Neither Moth Nor Rust”. I

Ik gebruik bewust een verkleinwoord want met 25 minuten aan luistergenot worden progliefhebbers, die gewend zijn om een propvolle dubbel cd te moeten verwerken, niet helemaal bediend. Maar wees gerust, de zes nummers, hoe kort ook, kennen vrijwel geen death, doom of black metal, zodat dit album niet direct in een of ander duister hokje is te stoppen. Het is met name de vrouwelijke solozang die hier naast de spaarzame grunts debet zijn aan het toegankelijker maken van hun boeiende muziek.

Muzikaal voelt het in eerste instanties als een bijlage bij “Skeleton Lake”. Zeker met afsluiter Field Of Reed, dat uiteindelijk met de nodige electro pop experimenten niets anders is dan een remake van het gelijknamige nummer van het voorgaande album. The Last Dance is ook weer zo’n schoolvoorbeeld van verandering, dat gevat in een melancholisch refrein met pop-getinte coupletten laveert tussen smaakvol autotune zang en ultra zwaar dubbel gegrom. Dat de ingetogen zang van Riikka Hatakka hier het meest schittert bewijst de goede keuze in de dynamiek die Hanging Garden over ons heen strooit. Of de metalfans met al dat hippe gedoe hier enthousiast van worden laat ik nog even in het midden, maar als zodanig vormt de nieuwe ep gelijk een interessante aanvulling op het album uit 2021.




Gelukkig is er ook gekozen om zonder remmingen meer sonische ruimtes te verkennen die in de voorgaande release misschien wat op de achtergrond bleven. Zo start And Leave All Love Behind net zo charmant als ook met een flinke dosis droefheid. Logisch als je de titel op je in laat werken. The Raven Portrait is zowel tactisch geplaatst als muzikaal gezien een geslaagd rustpunt dankzij een kort piano-intermezzo. Voordat de metal liefhebbers helmaal gaan afhaken bij dit soort kamermuziek, wees gerust. On The Shore Of Eternity is dan wel weer het meest conventionele nummer van de oude Hanging Garden dankzij de duidelijke doom en dark metal invloeden in zowel muziek als teksten. Want als een vuile stem en paar gesproken woorden uitspuwt om je te waarschuwen dat deze kusten niet geschikt zijn voor de sterfelijke mens weet je dat uitwaaien aan het strand voor headbangers iets anders is als die voor zonaanbidders.

Hoewel er qua geluid geen grote revolutie is van de band, brengt deze ep al wel invloeden naar voren waarmee zij zich ten opzichte van hun recente album verder ontwikkelen. Het is bijzonder om te horen dat deze melodieuze doomsters de mogelijkheden gegrepen hebben zich hierin verder te ontplooien. Het zijn met name de sfeergedreven ambient invloeden die voor mij in elk geval smaken naar meer en ik wenste alleen maar dat op dit album hier een paar nummers meer van waren.




Send this to a friend