IsobarAlbum

Isobar, uit San Jose, Californië, zet zijn eigengereide stijl aan instrumentale muziek gestaag voort. In feite had het album “Isobar III” zoveel materiaal over dat “Isobar IV” een jaartje later een logisch gevolg is. Er is tijdens het creatieve proces ook hier weer flink genipt aan de wijnglazen, getuige de bijzondere titelnummers, waarvan ik Rational Anthem wel het meest geslaagd noem. Want in ‘de rode wijnfase’, zoals het trio het noemt als ze samenkomen, gaat een mooie fles open. En dan beginnen ze met arrangeren, herschikken, bewerken, ontwikkelen, optellen en aftrekken, verbeteren en tweaken van alle ideeën en secties, die min of meer zijn samengevoegd tot enigszins samenhangende muziekstukken.

Opnieuw krijgen we daarmee een uur aan eigenzinnige muziek te verstouwen die vol zit met ongewone melodieën, onvoorspelbare harmonische veranderingen, verschuivende maatsoorten, intrinsieke arrangementen en strakke, verweven muzikale figuren. Voor de ene luisteraar zullen de alsmaar veranderende ideeën tot de verbeelding spreken. Voor de andere aanhoorder zal de muziek, door het ontbreken van herkenbare melodielijnen in combinatie met de Zappiaanse atonale klanken, als ongestructureerd overkomen.

Zelf geraak ik met dit soort geneuzel en getreuzel over de koers van een compositie, de wirwar aan stijlen en de veelvuldige fusionelementen met jazzy hooks al snel ‘un petit peu nerveux’. Een kwantitatieve 67 minuten later hou ik aan al dat gefrunnik en gepunnik het gevoel over dat ik onvrijwillig een lang potje vrij worstelen heb moeten ondergaan en uitgeput op de mat lig.

Het is muziek maken waar muzikanten hun plezier optimaal uithalen of om zich uit te dagen. Dat kan voor de maker best bevredigend zijn, maar ik vraag me af of de luisteraar hier niet het kind van de rekening is. Alleen liefhebbers van instrumentale muziek met een hoog experimenteel jazzrock-/fusiongehalte, met wat vlagen prog in het algemeen, en fans van “Isobar I, II en III” in het bijzonder, kunnen dit schijfje blind aanschaffen. Het is meer Snarky Puppy dan Gentle Giant of King Crimson als je er nog iets van prog in terug wilt horen zoals een verdwaalde Mellotron, viool of trompet. Op deze manier zal, mits de wijnkelder goed gevuld is, in 2025 “Isobar V” wel uitkomen en “Isobar VI” in 2026. Een ding is zeker; zoals de wind waait, staan isobaren nooit stil.