Kaipa

Solo

Info
Uitgekomen in: 1978 (heruitgave: 2016)
Land van herkomst: Zweden
Label: Tempus Fugit
Website: http://kaipa.info/index.html
Tracklist
Den Skrattande Grevinnan (4:50)
Sen Repris (3:20)
Flytet (2:40)
Anar Dig (4:02)
Frog Funk (3:25)
Visa I Sommaren(3:30)
Tajgan (3:16)
Respektera Min Värld (6:05)
En Igelkotts Död (3:38)
Total Förvirring (7:22)
Sist Pä Plan (7:35)
Ingemar Bergman: drums, gong, zang,
Mats Lindberg: basgitaar, Moog taurus pedalen, percussie
Hans Lundin: toetsen, synthesizer, mellotron, clavinet, zang
Mats Löfgren: leadzang, percussie
Roine Stolt: akoestische en elektrische gitaar, gitaar synthesizer, percussie, zang
Sattyg (2014)
Vittjar (2012)
In The Wake Of Evolution (2010)
Angling Feelings (2007)
Mindrevolutions (2005)
Keyholder (2003)
Notes From The Past (2002)
Stockholm Symphonie (1993)
Nattdjurstid (1982/(2016)
Händer (1980/2016)
Solo (1978/2016)
Inget Nytt Under Solen (1976/2015)
Kaipa (1975/2015)

Missie volbracht. Bij het proglabel Tempus Fugit  zijn alle studioalbums van het vroegere Kaipa  (Zweden’s trots als het gaat om symfonische rock uit de hoogtijdagen) als remaster verschenen.  Het gaat om vijf schijfjes en daarom  is gekozen voor een tweetrapsraketstrategie. In de zomer van 2015 verschenen al opgedirkte versies van het titelloze debuut uit 1975 en diens opvolger “Inget Nytt Under Solen” uit 1976. Een half jaar later komt lichting twee op de markt. We hebben het dan over het hier besproken “Solo” en de meer commercieel getinte  platen “Händer” en “Nattdjurstid”, albums met een weinig opzienbarend jaren ’80 geluid. Eigenlijk mag je stellen dat “Solo” meer recht was gedaan als de cd ondergebracht zou zijn in de eerste lichting van de remasters. De plaat stamt namelijk uit 1978, laat pur sang symfonische rock horen en kent (voor het laatst overigens) de bevlogen Roine Stolt in de gelederen. Het gaat een beetje ver om van een trilogie te spreken, maar de eerste drie albums horen gevoelsmatig zeker bij elkaar.

“Solo” telt elf niet al te lange nummers die elk op hun eigen manier bijdragen aan de zeggingskracht van de muziek en laat deze nu groter zijn dan ooit. Kaipa weet op “Solo” werkelijk te jongleren met je hart. Dan weer bonkt Genesis , dan weer Focus of Yes. Het is vooral het hypermelodieuze gitaarspel van Stolt dat voor velen de aanleiding is het album uit te roepen tot Kaipa’s beste. En terecht. Aan dergelijke uitspraken durf ik me trouwens nauwelijks te wagen (hum…) maar in feite is het hier een feit. Stolt speelt echt de pannen van het dak en weet de smaakpapillen zeer regelmatig te triggeren met zijn fluwelen tonen; hij heeft dan ook een touch die sterk doet denken aan die van Andy Latimer (Camel). Dat hij schittert in het instrumentale Flytet is niet zo vreemd. Het nummer is door hem zelf geschreven en zo zijn er nóg zes composities. Toetsenist Hans Lundin is verantwoordelijk voor de andere vier stukken. Je hoeft trouwens niet te kunnen lezen om er achter te komen wie wat geschreven heeft, dat hoor je direct. Zo is opener Den Skrattande Grevinnan met z’n hoekige thema onvervalst Stolt en ook het gedragen stuk in Anar Dig is typerend voor de gitarist. Lundin onderscheidt zich met een meer sfeervolle benadering. We horen een klassiek, Bach-achtig thema in Visa I Sommaren, een soort New Age in Tajgan en een gloeiende melancholie in En Igelkotts Död, een nummer dat aanvoelt als een herfsttafel die bedekt is met een dikke laag mos (lees: baspedalen). In compositorisch opzicht weten de twee een perfecte aanvulling op elkaar te zijn en ook qua spel is de samenwerking subliem. Het is heerlijk hoe het orgel tegen de gitaar aanklotst, hoe de bombast groot is en de subtiliteiten uitgekiend.

Het album wordt uitstekend gezongen door Mats Löfgren, een nieuwkomer die met zijn bronstige stem klinkt alsof hij al jaren bij de band zit. Wederom is de zang in de moerstaal, gelukkig maar zou ik zo zeggen. Het is een mooi, organisch geheel.

“Solo” straalt een warmte uit die typerend is voor die tijd en die is niet afgenomen door het remasteren. Wel is het spijtig te moeten constateren dat deze heruitgave het moet stellen zonder bonustracks. Aan de andere kant, als er één album is waarbij je dat accepteert is het “Solo” wel.

Dick van der Heijde
Koop bij bol.com

Send this to a friend