Kansas is weer helemaal terug! Na rium 16 jaar, kwam er in 2016 eindelijk weer nieuw werk van deze legendarische Amerikaanse band uit. “The Prelude Implicit” bleek een dijk van een album dat in vele jaarlijsten opdook. Zanger Ronnie Platt slaagde erin Steve Walsh bijna te doen vergeten en hij ontpopte zich als een zeer waardige opvolger. Alleen gitarist Richard Williams en drummer Phil Ehart zijn nog over van de originele bezetting, maar toch klinkt “The Prelude Implicit” opvallend authentiek.
De band ondernam een grootse Amerikaanse tournee waarin ook het 40 jarig bestaan van het “Leftoverture” album werd gevierd. Het hier besproken dubbelalbum is hier het resultaat van. Liefhebber van het “Leftoverture” album kunnen sowieso in de hand wrijven, want alle nummers van dit klassieke album komen voorbij. Van het laatste album worden vier tracks ten gehore gebracht. Het is niet eenvoudig om zo maar even wat hoogtepunten uit te halen, want echt elk nummer staat als een huis. Ik werd zelf bijvoorbeeld opnieuw geraakt door het geweldige Journey from Mariabronn van hun debuut album “Kansas”. Het nummer is al 43 jaar oud, maar rockt nog altijd geweldig!
Na stomende versies van Icarus en Icarus (Borne on Wings of Steel) heet Ronnie Platt het publiek ouderwets welkom en wenst ze een mooie avond. Ik houd daar wel van. De kwaliteit van het geluid is overigens erg authentiek, waardoor je die echte live beleving mee krijgt. Ook wij als luisteraar worden zo getrakteerd op een avondje Kansas.
Het vioolspel van David Ragsdale is geweldig en zit ook uitstekend in de mix. Zijn spel is echt heel belangrijk. Luister bijvoorbeeld naar Lamplight Symphony, zo gaaf. Overigens staan ook beide gitaristen uitstekend hun mannetje. Uiteraard zit ook Dust In The Wind in de setlist. Hier mis ik dan wel echt Steve Walsh, maar het blijft prachtig! Dat geldt ook voor Carry On Wayward Son. Er gaan geruchten dat hier een tape gebruikt is, maar ik hoor niet dat daar op wijst. Ook de nummers van het laatste album klinken live erg sterk.
Met bijna twee uur live plezier krijg je heel veel waar voor je geld. Draai hem op de koptelefoon en je waant je midden in het publiek. En nu maar hopen dat de band nog eens naar ons land afreist.
Maarten Goossensen