Pörsti, KimmoAlbum

Er lijkt verdorie maar geen einde te komen aan de enorme output van het Samurai Of Prog gezelschap. Na eerder dit jaar het tweeluik, gewijd aan de sprookjes van de gebroeders Grimm en het live-album van Steve Unruh in samenwerking met Phideaux, nu weer een soloalbum van drummer Kimmo Pörsti.

Diens vorige soloalbum, “Wayfarer”, dateert van 2020, een jaar waarin we ook al diverse Samurai Of Prog en dito gerelateerde albums tegemoet mochten zien.

En ‘mochten’ is in dit kader wel een terechte kwalificering. Stuk voor stuk zijn het albums met fraaie old-school symfo/prog en flarden folk die voor de liefhebber een genot zijn om naar te luisteren.

Zo is drummer Kimmo Pörsti met dit “Past And Present” er, geheel in lijn met de voorganger “Wayfarer”, opnieuw in geslaagd een muzikaal zeer hoogstaand, gevarieerd album af te leveren. Daarbij maakt hij gebruik van klassieke invloeden, funk, jazz, symfo en in bijna niet één compositie zijn de Keltisch/Scandinavische folk-invloeden ver weg.

Pörsti wilde op dit album oud en nieuw materiaal samenbrengen. Daarom werd de titel Past And Present, aangeleverd door bassist Jan-Olof Strandberg, gekozen als titel voor het album. Naast de titeltrack zijn Kati, Dance Of The Mistress, At Lombardy Convent en Nucleo Antirapina oudere composities die Pörsti voor dit album min of meer heeft aangepast. De overige tracks zijn nieuwe composities.

Bij The Samurai Of Prog zul je nooit drums horen die zijn opgetuigd met allerlei audio-technische opsmuk. Ze klinken altijd vrij naturel. Op dit album komt dat aspect nóg duidelijker naar voren. Luisterend naar de muziek krijg je het idee dat het drumstel naast je in de kamer staat. En dat is wel een verademing in een tijdperk dat veel drums eerst door allerlei effectapparatuur worden gehaald voordat ze op de cd belanden. Daarbij wil ik de kanttekening maken dat Kimmo Pörsti geen drummer is met een vlijmscherpe slag à la Vinnie Colaiuta. Een fellere snaredrum zou de funky tracks wel ten goede kunnen komen.

Er staan slechts twee vocale, enigszins poppy, tracks op dit voor het overige instrumentale album. De vocalen worden in Changewinds uitstekend verzorgd door Carlos Espejo, zij het met een licht Spaans accent. De vocalen van Dan Schamber in Darker Places zijn iets minder sterk. Het funky karakter in combinatie met de blazers in de persoon van Marek Arnold (saxofoon) en Marc Papeghin (trompet) maken deze track uiteindelijk toch tot een succes. Mede door een smakelijke Hammond-solo van Ton Scherpenzeel.
Andere funky nummers zijn Dance Of The Mistress en titeltrack Past and Present. De eerste herbergt een wervelende synthesizer-solo van opnieuw Ton Scherpenzeel en verder duidelijke folky melodieën in gitaar en diverse fluiten. De tweede heeft een hoog Average White Band-gehalte, vooral door de saxofoon-bijdragen van Risto Salmi. Bassist Jan-Olof Strandberg speelt overigens een prominente rol in deze funky composities.

Fused is een wervelende fusion track, gecomponeerd en gespeeld op toetsen, gitaar en bas door Jari Riitala. De drums worden uiteraard door Pörsti zelf gespeeld.
Jazz-invloeden horen we ook terug in de heerlijk relaxte jazz-wals Kati met fraaie fluitmelodieën door Hanna Pörsti, mooi jazzy gitaarspel door Thomas Berglund en een geweldige synthesizer-solo van Bo Hallgren.

In At Lombardy Convent (gecomponeerd door David Myers) en Sorrow and Recovery horen we de nodige klassieke invloeden terug. Beide composities beginnen ingetogen maar worden in het middendeel naar symfonische hoogten gespeeld. Het wordt pas echt smullen wanneer fluit en gitaar en/of toetsen samen optrekken, meesterlijk!
Bij het afsluitende Nucleo Antirapina kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat de ELP-versie van Peter Gunn als voorbeeld heeft gediend voor de componisten Bixio, Frizzi en Tempera, die verschillende thema’s componeerden voor Italiaanse politiefilms in de jaren ’70. Pörsti wordt hier instrumentaal geflankeerd door Otso Pakarinen die toetsen, gitaar en bas speelt.

Kimmo Pörsti componeerde voor dit album zelf acht van de elf tracks, waarvan twee in samenwerking met Rafael Pacha. Laatstgenoemde geeft met zijn composities, arrangementen, maar vooral zijn instrumentale inbreng op diverse gitaren en fluiten ontzettend veel kleur aan dit album.
Daarnaast heeft Pörsti een keur aan uitstekende, vooral Finse, musici om zich heen verzameld om zijn muziek gestalte te geven.
De liefhebbers van het album “Wayfarer” zullen aan deze muzikale reis door verleden en heden weer veel luisterplezier kunnen beleven.