KornmoAlbum

Op de grauw-blauwe albumhoes prijkt een bevroren wereldbol tussen twee ijzige bergtoppen. Deze bergtoppen stellen de titulaire “Svartisen” voor, het zwarte ijs, de benaming van twee gletsjers in het noorden van Noorwegen. Dit debuutalbum van de Noorse formatie Kornmo mag daarmee best een ‘coole’ plaat worden genoemd, dus haal je winterjas maar van zolder.

De mannen achter Kornmo nemen je met “Svartisen” mee op een muzikale wandeling door prachtige landschappen waar de zon aangenaam schijnt op een koele maar niet al te kille ochtend. Met een lieflijk pianoriedeltje neemt Odd-Roar Bakken de luisteraar mee aan de hand. Al snel doet ook een aangename ritmesectie zijn intrede, alsmede de door bands als Camel en Genesis geïnspireerde gitaarlijnen en melodieën.

Bij tijd en wijle zal de luisteraar flink door moeten stappen tegen een frisse symfonische wind in en worden de composities wat krachtiger en stoerder. Over het algemeen kabbelt het album echter lekker door en krijg je als luisteraar goed de tijd om het genuanceerde landschap in je op te nemen. Elke keer weer ontdek je nieuwe details.

Maar hoe mooi de tocht ook is… Wanneer je jezelf na afloop thuis weer trakteert op een warme kop thee, probeer je tevergeefs het prachtige landschap waar je doorheen bent gewandeld weer voor de geest te halen. Wanneer je de tocht vaak genoeg durft te bewandelen, zal de route vanzelf ‘eigen’ worden.

Liefhebbers van symfonische rock uit de jaren ‘70 durven dit ommetje vast en zeker te maken, hoewel er onderweg nergens echt nieuwe wegen aan zullen worden geboord. “Svartisen” van Kornmo is dan ook een prima plaat om even weer tot jezelf bij te komen in dit drukke leven.

Al is het te hopen dat het pad straks niet bol staat van alle progtoeristen…