MeadowsAlbum

“Door vriendschap, liefde voor muziek en het verlangen om muziek te maken die hen dierbaar is, werd de band Meadows geboren”

Sinds het verschijnen van het debuutalbum is het solo project van gitarist Daniël van der Weijde uitgegroeid tot een hechte vriendengroep/band, bestaande uit bandleden van Silhouette, Incidense en (ex-)Coppersky. Het is mooi om te zien hoe deze muzikanten uit verschillende en overlappende bands elkaar gevonden hebben en de muziek kunnen maken die ze in vriendschap verbindt. Zelf geven ze aan gedreven te zijn door bands als Dream Theater, Haken, Muse, Sleep Token, Northlane en Porcupine Tree. Je kunt echter eigenlijk beter de optelsom van de eigen bands tot hun invloed rekenen (die natuurlijk op hun beurt weer beïnvloed zijn door de genoemde bands).

Daar ik meerdere bandleden regelmatig heb gesproken op concerten, in interviews of bij andere gelegenheden, weet ik dat dit ook echt de muziek is die ze zelf mooi vinden. Ze kunnen alleen maar hopen dat anderen hun muziek dan ook mooi vinden. Daarnaast willen ze met hun muziek mensen raken en een “staat van betekenis uitdrukken waarvoor geen woorden in welke taal dan ook bestaan”.
Kort samengevat is hun muziek gevoelig en emotioneel, maar tegelijkertijd ook krachtig en stevig. En natuurlijk met de nadruk op de gitaar. 

Het album start met een kort akoestisch gitaarintro Portrait d’un Eté. Dit gaat abrupt over in het stevige Levitating. Na kennis gemaakt te hebben met de heavy kant van Meadows horen we Peter Meijer, die weer de zangpartijen voor zijn rekening neemt. Zoals ik al aangaf in de recensie van “Modern Emotions” heeft Meijer een krachtige powermetalstem, maar kan ook zacht en emotioneel overkomen. Dit past uitstekend bij het thema van dit conceptalbum. “Tears In Paradise” is een verhaal over falende relaties, de problemen waarmee we worden geconfronteerd en hoe we proberen het te laten werken. De thema’s naïviteit, onzekerheid, frustraties, woede en wanhoop klinken op hun eigen wijze door in de muziek. Emotionele en heftige passages wisselen elkaar continu af, dan weer rustig en zonder waarschuwing weer een stevige heavy uitbarsting. Het leven wordt geportretteerd zonder filter, maar zoals het wordt ervaren.

Hoogte- of eigenlijk dieptepunt van iedere relatie is het moment waarop het verkeerd gaat en om vergiffenis gevraagd moet worden. Laten we hopen dat het nooit nodig is, maar in het geval dat, laat je dan leiden door de teksten uit Forgive Me: “No never, will I ever let you go, I will hold tight”. Ook de bijbehorende video (zie hierboven) geeft dit gevoel op een intrigerende wijze weer. 

Belangrijk verschil met het debuutalbum is de aanwezigheid van een volledige band, waaronder een drummer van vlees en bloed. Moesten we het op “Modern Emotions” nog doen met een drumcomputer, nu zit Rob van Nieuwenhuijzen (bekend van onder meer Silhouette en Incidense) achter de drumkit. Op de uitgestelde releaseshow van “Modern Emotions” op 19 juni 2021 in de Pul te Uden konden we Van Nieuwenhuijzen ook al achter de drumkit vinden, waarbij overigens de gehele huidige band al aanwezig was. 

Het tweede album van Meadows toont nogmaals aan dat de Nederlandse prog-scene levend is en veel talent bevat. Progwereld is een Nederlandstalige website en wij zien dus graag dat dit talent gewaardeerd wordt. Meadows, met dwarsverbanden van andere Nederlandse progbands, geeft een mooie indruk van deze kwaliteiten. Jammer genoeg is dit album met zijn 26 minuten (qua lengte) eerder een EP te noemen dan een volwaardig album, maar toch is dit “Tears In Paradise” zeker aanbevelingswaardig.