Mindivide Album

Mindivide is eind 2020 opgericht in München en samengesteld uit voormalige leden van een stoner-progmetalband. In 2021 besloten Rosanna Taormina (zang), Stefano Mancarella (gitaar) en Vito Taormina (gitaar) een nieuw project te starten en hanteerden daarbij in eerste instantie de projectnaam “Fragments”. De band deed afstand van de genoemde stonerstijl en componeerde vanaf dat moment een muziekstijl die meer de richting van progressieve metal opging. Vanaf het begin van 2021 schakelden de drie oprichters van de band twee bevriende sessiemuzikanten in om het debuutalbum op te nemen. Romina Denaro op basgitaar en Toti Denaro op de drums, maar halverwege de opnames in juni 2021 werd de sessiebassist vervangen door Mark Kollmannsberger. Wat later voegde ook drummer Alex Schulz zich bij de band om de line-up compleet te maken.

Uiteindelijk werd de naam Fragments gekozen als naam voor het debuutalbum en ging de formatie vanaf 2022 door het leven als Mindivide. De stoner-invloeden zijn dan misschien verdwenen uit de muziek maar de gitaren domineren nog steeds. De twee gitaristen zijn duidelijk aanwezig en leggen een redelijk gevarieerd repertoire neer. Zowel in riffs als op sologebied wisselen die twee elkaar af, maar ze verzinken beiden niet in ingewikkelde en overdadige technieken. Zo nu en dan is er een typerende en mooie gitaarsolo te vinden, de track D.I.D. is daar een typisch voorbeeld van.

De band schrijft zelf dat hun muziek elementen bevat van Within Temptation, Delain, Oceans of Slumber, Vuur en progressieve rockarchitecten a la Rush en Opeth. Als je die namen gaat analyseren is dat al een heel breed spectrum, maar in dit geval ook nog eens absolute flauwekul. Werkelijk niets (of in ieder geval weinig) in de muziek van Mindivide doet mij denken aan die genoemde voorbeelden. Als een verdwaalde riff daarvoor als aanwijspunt moet dienen, is dat in mijn ogen een marketingtrucje.

In beginsel is de muziek van Mindivide namelijk van gemiddeld niveau. De composities zijn allesbehalve gebaseerd op hogeschool vormgeving en zoals gezegd wordt de muziek gedomineerd door de gitaristen maar ook door de zangeres. Er zijn nagenoeg geen toetsen te vinden, de zangeres zorgt met haar fluctuerende stem voor het bijzondere aspect en de variatie in de muziek. Daarbij wel een bijsluiter; haar voordracht is niet voor elke luisteraar een garantie voor succes.

Zangeres Rosanna Taormina heeft een kenmerkende stem die over de nodige uniciteit beschikt en daarbij komt ze regelmatig excentriek uit de hoek. Ik ben waarschijnlijk niet de enige die aan haar zal moeten wennen. Ze zingt over de hele linie hoog en ze varieert er driftig op los tussen de octaven. Haar manier van zingen is in feite… emotioneel te noemen. Op sommige vlakken kun je een vergelijking maken met Trude Eidtang (White Willow, When Mary) maar dan hebben we het vooral over de technieken die beide zangeressen gebruiken in hun uitvoering. Een goedwillend oor kan ook gelijkenissen met Maggie Reilly (Mike Oldfield) in haar stemgeluid vinden. Het intro van Reign of Mediocrity suggereert bijvoorbeeld invloeden van de Oldfield-klassieker “Crisis”.

Ondanks dat veel van de composities redelijk in elkaar steken zijn er ook een paar songs die op los zand gefundeerd staan. Bijvoorbeeld Beauty Insane, waar zangeres Taormina duidelijk over de schreef gaat. Er zit geen fatsoenlijke lijn in haar zang en ze gebruikt emotionele uithalen die nagenoeg vals zijn. Daarnaast horen we een grunt van een van de gitaristen die verschrikkelijk amateuristisch overkomt. Ook instrumentaal is dit allesbehalve hogeschoolmuziek. Duidelijk een miskleun op het album, muzikaal maar ook productioneel.

Heb vooral geen hoge verwachtingen van Mindivide. Met enige goede wil zou ik willen melden dat er nog rek zit binnen de prestaties, maar iets in mij zegt dat het moeilijk gaat worden. Zangeres Taormina kan op het gebied van kwaliteit, techniek en timing de nodige scholing gebruiken en een creatieve instrumentalist of muzikale manager kan hier op muzikaal gebied misschien nog enkele wonderen verrichten. Zolang die specialist niet extern gezocht wordt zal het moeilijk worden voor deze band zich te onderscheiden in de toch al verzadigde markt van female-fronted metal.