Moon SafariAlbum

O, the Joy! They are back! Met deze openingszin wordt het Zweede Moon Safari op het prestigieuze  ROSfest 2011 aangekondigd. In 2009 mochten ze op dit festival in de Verenigde Staten ook al hun muziek laten horen. Een optreden dat op het publiek en de organisatie indruk maakte. Toen Moon Safari het laatste studioalbum “Lover’s End” uitbracht, werd de band direct teruggevraagd. Dit keer als headliner. Het optreden werd opgenomen en dit dubbelalbum is hier het resultaat van.

Een half jaar na dit ROSfest optreden stond de band als headliner op een klein podium in een kampeerboerderij (Progfarm) en maakte daar ook indruk op het publiek en ondergetekende. De vraag die ik voor het optreden had was: “kunnen ze het live waarmaken”? De albums klinken steeds zo goed en met name hun meerstemmige zang komt er perfect uit de verf. Lukt ze dit live ook? Na het eerste nummer was ik toen gelukkig al overtuigd en ook na het beluisteren van dit album kan ik alleen maar zeggen dat het geweldig klinkt. Sterker nog, hun muziek heeft live een rauw randje dat het geheel alleen maar beter maakt.

Een andere verdienste van dit album is dat er niet al te veel meer aan gesleuteld is. Het klinkt allemaal heel naturel hetgeen het gevoel geeft dat je zelf in de zaal zit. Tel daar een enorm enthousiast publiek bij op en het beluisteren van dit album wordt een feestje. De interactie tussen band en publiek is geweldig. Tussen de nummers door schreeuwt het publiek het ene na het andere compliment. Ook de ‘bravo’s!’ zijn niet van de lucht. Leuk, zou hier ook meer mogen tijdens concerten. De setlist vormt een mooie dwarsdoorsnede van de drie studioalbums. Ben je nog niet bekend met de muziek van deze jonge gasten, dan is dit livealbum een uitstekend vertrekpunt.

De meerstemmige stukken zijn het visitekaartje van Moon Safari. Ik welke band hoor je vaker zesstemmige zang? Het komt live uitstekend uit de verf. De kleine foutjes hier en daar zorgen alleen maar voor charme. Neem bijvoorbeeld het nummer Dance Across The Ocean van het debuutalbum “A Doorway To Summer”, de meerstemmige passages knallen eruit. De meeste solozangstukken worden door Petter Sandström (tevens gitarist) en Simon Åkesson (tevens toetsen) verzorgd en dit doen zij met verve. En nu ik toch bezig ben, trommelaar Tobias Lundgren is echt een geweldige drummer. Live valt pas op hoe goed hij is.

Na “London” van Gazpacho is ook “The Gettysburg Address” een indrukwekkend livealbum. Een album dat enorm indruk maakt en je steeds weer opnieuw wil beluisteren. O, the joy!

Maarten Goossensen