Mostly AutumnDVD

Ik smaakte het genoegen Mostly Autumn te zien optreden in de Boerderij, op 4 juni 2022. In mijn concertverslag maakte ik er melding van dat tijdens het optreden af en toe een magische sfeer ontstond en dat ik de muziek soms betoverend vond. Je hoort mij niet vaak zeggen dat ik zo onder de  indruk was van een optreden! Toen was ook al duidelijk dat het gebodene op deze avond zijn weg zou gaan vinden richting dvd-doosje. “Live at the Boerderij” uit 2013 was de vorige dvd-concertregistratie van de band, dus werd het weer eens tijd. En kennelijk was de opname in de Boerderij goed bevallen.

Voor de muziek kan ik simpelweg verwijzen naar mijn verslag, wat een heerlijk leven heeft een recensent toch! Soms. Ik gaf aan dat het geluid goed klonk, alleen de toetsen vielen weleens weg in de bekende Muur van Geluid, die Mostly Autumn geregeld optrekt. Het geluid op de dvd klinkt uiteraard als een klok en het toetsenwerk is volledig bijgekleurd. Over het geluid heb ik in ieder geval geen klagen.

Dat biedt mij de gelegenheid iets meer aandacht te besteden aan de beelden die we te zien krijgen op de twee schijfjes. Progbands staan er niet om bekend een lekkere, energieke show te verzorgen. Het tegendeel is nogal eens waar: vaak staat het gezelschap zeer geconcentreerd, maar toch vooral als een stel houten Klazen, hun setje af te werken. De zanger/frontman wil dan nog weleens een beetje theatraal voor de dag komen. Dit zorgt ervoor dat dvd-opnamen vaak ook tamelijk saai zijn. Dat je na een kwartier al denkt: waar zit ik eigenlijk naar te kijken, mag ik weg?!

Dat het ook anders kan bewijst “Back in These Arms”, met als subtitel “Live at the Boerderij – NL – 4th Juni 2022”. John Vis en zijn crew hebben hier iets heel bijzonders van gemaakt. Vanaf de start is duidelijk dat we hier met de buitencategorie te maken hebben.  De shots volgen elkaar in hoog tempo op, de timing is daarbij uitstekend. Vanuit een groot aantal posities brengen de camera’s de muzikanten in beeld. Dat kan individueel zijn, maar ook in groepjes van twee of drie, of via een totaalshot van de band. Bij meerstemmige stukken zien we soms drie en een keer vier zangers in een apart kader, naast elkaar geprojecteerd.

Er zijn shorts van de zijkant, maar ook vanachter de  muzikanten, vanuit het publiek, van achteruit de zaal. De shots zijn bijna zonder uitzondering spatzuiver. De close-ups zijn vooral indrukwekkend. Het betokkelen van de gitaar door Brian Josh en natuurlijk de zang van zijn vrouw Olivia Sparnenn komt zo –letterlijk- heel dichtbij. De staat van het gebit van Sparnenn kent na deze opnamen geen geheimen meer, al zullen niet veel fans hierin geïnteresseerd zijn. Vis maakt ook goed gebruik van de lichtshow en laat de kleuren en lichteffecten ook voor een belangrijk deel de sfeer van de opnamen bepalen. Zo zien we letterlijk herfstbladeren over het scherm naar beneden dwarrelen tijdens The Spirit of Autumn Past –prt 2 en regent het écht op het drumstel van Henry Rogers tijdens White Rainbow. En hij drumt gewoon door…

Ook dit is geen wervelende show, maar je ziet wel het grote enthousiasme van de zevenkoppige formatie fraai in beeld gebracht. Regelmatig krijgen we ook een shot van het publiek te zien, dat in enthousiasme nauwelijks onderdoet voor het gezelschap op het podium. Ik blijf in ieder geval het hele concert lang geboeid kijken naar dit schouwspel. En luisteren natuurlijk.

De magie die ik tijdens het concert ervoer komt voor een deel zeker weer terug bij het luisteren en vooral kijken naar deze dvd. Een prachtig concert was het, en dat is nu zeker zo mooi in beeld gebracht. Daar doet de karige verpakking (een doosje met ronduit minimale informatie) niets aan af.