Mostly AutumnAlbum

In 1999 brengt het Engelse platenlabel Cyclops het debuutalbum van Mostly Autumn “For All We Shared” uit. Het album wordt direct goed ontvangen en krijgt lovende kritieken. De band mixt folk met progressieve rock. Het David Gilmour-achtige gitaargeluid van bandleider Bryan Josh klinkt erg goed in combinatie met allerlei soorten (blok)fluit. Ook de volgende albums “The Spirit Of Autumn Past” en “The Last Bright Light” komen bij Cyclops uit en doen het erg goed.

Op vrijwel elk album heeft er wel een personele verschuiving plaats gevonden. Als je alle muzikanten onder elkaar zet die ooit deel van deze band uitmaakten, dan krijg je minimaal een A-4-tje aan namen. Met name qua drummers heeft de band het zwaar te verduren gehad. In tien jaar tijd joegen ze er vijf drummers door. Veel bandleden die vertrokken kwamen later weer terug en vertrokken enige tijd later weer. Harde kern bleef zanger/gitarist Bryan Josh, zangeres Heather Findley en bassist Andy Smith. Ook achtergrondzangeres en fluitiste Angela Goldthorpe maakte lang deel uit van de line-up, totdat ze koos voor het moederschap.

Het volgende volwaardige studio-album zag in 2003 het licht en kreeg de naam “Passengers” mee. Het liet een directer en minder folky geluid horen. Bryan Josh nam meer zangpartijen voor zijn rekening en de muziek werd een stukje steviger. Na twee dvd’s die kort na elkaar uitkwamen, kwam “Storms Over Still Water” in 2005 uit. Dit album verscheen op het eigen label Mostly Autumn Records. Fans konden zich van te voren op het album intekenen en kregen er dan een limited edition dvd bij. De stijl van de band wordt nog meer recht-toe-recht-aan en kan inmiddels meer als AOR bestempeld worden.

Ook voor het volgende album “Heart Full Of Sky” vraagt de band aan de fans om zich van te voren in te tekenen (en te betalen) zodat ze het album vooraf kunnen financieren. Op de ‘fan versie’ staan extra nummers. Inmiddels is de band met name in Nederland uitgegroeid tot een vaste podiumklant. Meerdere keren per jaar doen ze Nederland aan en trekken ze volle zalen. Met name de kerstshows doen het elk jaar weer goed. Telkens weet de band de hele zaal weer op zijn kop te krijgen en de sfeer is altijd erg goed.

In juni 2008 brengt Mostly Autumn het laatste studioalbum uit tot nu toe. De line-up voor “Glass Shadows” is weer zo anders dat je feitelijk van een Bryan Josh en Heather Findley solo-album kan spreken. Met name het toetsenwerk van Ian Jennings wordt op dit album gemist. Na de opnames van dit album geeft Jennings aan weer terug te keren op het oude nest. De muziek van Mostly Autumn doet inmiddels niet meer denken aan die van de beginperiode. Velen vinden dat jammer en haken af, maar mede door de live-reputatie van de band is de schare Mostly Autumn liefhebbers gestaag gegroeid.

Tien Jaar Mostly Autumn. Een mooie mijlpaal. Om dit heugelijk feit te vieren komt de band met deze drie dubbelaar op de proppen. Totaal 35 nummers, digitaal geremasterd, kan je op deze schijf beluisteren. De cd’s zijn in drie thema’s verdeeld. Iets voor de geest, iets voor bij het kampvuur en iets voor bij kaarslicht. Deze uitgave geeft je een uitstekende blik in tien jaar Mostly Autumn waarbij je heel treffend het verschil kan horen tussen de muziek van de beginperiode en de laatste albums.

Digital remastered staat de laatste tijd wel vaker op cd’s en dat hoeft niet altijd iets beters te betekenen. Voor deze release heeft de band echter wel degelijk zijn best gedaan. De nummers klinken opgepoetst en soms zelfs beter dan het origineel. Soms ook minder goed, maar dat kan ook komen doordat je het origineel zo goed kent en je aanpassingen daarom niet kan waarderen.

Ben je in de loop van de tijd afgehaakt bij Moslty Autumn en wil je niet de laatste albums aanschaffen, dan kan deze 3cd een goed alternatief zijn. Voor de echte fans is deze cd sowieso een aanrader door de geremasterde nummers. In het voorwoord toost Bryan Josh op de volgende tien jaar. Ik wil graag met hem klinken op die toekomst. Stiekem hoop ik dan wel dat ze het bombastische geluid van nu zullen aanpassen en wat meer naar de beginsound zullen terugkeren. Toen onderscheidde de band zich meer dan nu. Proost!

Maarten Goossensen