Vijftig jaar geleden – het is 1971 – en een jonge gitarist zit aan zijn moeders keukentafel om zijn eerste echte nummer te schrijven. In Search Of The Peace Of Mind is het eerste nummer dat 15-jarige Michael Schenker in Sarstedt, zittend op de achterkant van een stoel, met alleen een akoestische gitaar en wat papier schreef…
Het nummer zal in 1972 verschijnen op het debuutalbum “Lonesome Crow” van Scorpions. De opbouw van het nummer is redelijk uniek met een stevige gitaarsolo aan het begin, een abrupte overgang naar een rustiger deel met schitterende zang (in het origineel van Klaus Meine) dat steeds verder opbouwt naar een climax, halverwege het nummer is er een plotselinge breakdown die wordt vervolgd door een onheilspellend duistere sfeer. De invloeden van het debuutalbum van Black Sabbath – dat in 1970 verscheen – zijn hier duidelijk hoorbaar. Schenker zegt in een interview daarover: “Het tweede deel van het nummer was een beetje geïnspireerd door Tony [Iommi] van Black Sabbath. Tony is de persoon die me echt inspireerde op dat vervormde geluid”. De gitaar van Schenker en de stem van Meine maakt de oorspronkelijke versie tot een meesterwerk en een onvergetelijke klassieker in de heavy metal scene.
Nu – ter gelegenheid van het vijftigjarige jubileum van Michael Schenker als muzikant – is dit nummer opnieuw opgenomen en als slotnummer op zijn nieuwste album “Immortal” geplaatst. Hoewel het misschien moeilijk voor te stellen is, maar dit meer dan perfecte nummer is in deze nieuwe uitvoering nog mooier en sterker neergezet. Met een extra lang tweede deel, Simon Phillips op drums, een extra gitaarsolo en maar liefst vier zangers is dit nummer sensationeel geworden. Het nummer heeft de tand des tijds prima doorstaan en in de nieuwe compositie helemaal naar de 21e eeuw gebracht. Gary Barden – zanger op de eerste vier soloalbums van MSG – zingt de intro van het nummer. Dit haalt het niet helemaal bij de hoge tonen die Klaus Meine kan produceren, maar geeft wel een eigen Schenker geluid aan het nummer. Ronnie Romero – huidige zanger bij Rainbow – neemt het zangstokje vervolgens over en tenslotte horen we ook nog oud MSG bekenden Doogie White en Robin McAuley hun zang (en scream) talenten gebruiken. Dus niet alleen een geweldige ode aan dit prachtige nummer, maar ook een mooie reünie van MSG-coryfeeën.
Goed 50 jaar in het vak en ruim 40 jaar als soloartiest aan het werk. Michael Schenker – geboren op 10 januari 1955 in Sarstedt, Duitsland – is het voorbeeld geworden voor menig hardrock en metal-gitarist. Als voormalig lid van de Duitse bands Scorpions en UFO is hij in 1980 begonnen met zijn eigen band Michael Schenker Group. Het debuutalbum “The Michael Schenker Group” sloeg in de tachtiger jaren goed aan binnen de hardrock scene. Schenker is in al zijn eigen projecten zijn eigen stijl trouw gebleven en heeft deze verder uitgebouwd. Dit nieuwe werk is dan ook heel herkenbaar voor de Schenker fans. Zijn uitzonderlijke gitaar skills op zijn karakteristieke Flying V gitaar is in zijn gehele werk hoorbaar en ook dit nieuwe album is doorspekt met prachtig gitaarwerk en menig hartverscheurende gitaarsolo.
Op dit album wordt Schenker – dat weer gewoon onder de naam The Michael Schenker Group wordt uitgebracht – bijgestaan door enkele grootheden in de muziekscene. Zo hebben we naast bovengenoemde zangers op In Search Of The Peace Of Mind, de alom bekende zangers Ralf Scheepers, Joe Lynn Turner en Michael Voss zie hun stem toevertrouwen aan dit album. Daarnaast wordt Schenker begeleid door Barry Sparks (op basgitaar), Steve Mann (op gitaar en toetsen) en op drums horen we naast de eerdergenoemde Simon Phillips, ook Bodo Schopf en Brian Tichy. Op het openingsnummer Drilled To Kill horen we daarnaast Derek Sherinian (onder andere ex-Dream Theater) op zijn Hammond orgel, in een prachtig gitaar-toetsen duel met Michael Schenker.
Het album wordt op ouderwetse manier geopend met het heavy uptempo nummer Drilled To Kill. Dit nummer bevat een vergelijkbare power uit de beginjaren van MSG, stevig rock op hoge snelheid met heerlijke riffs en virtuoos gitaarspel en het vocale geweld van Ralf Scheepers. Het toetsenspel heeft echter veel meer aandacht gekregen en de reeds genoemde Sherinian is hier zeker debet aan. Wat een prachtig samenspel tussen twee grootmeester op zowel toetsen als gitaar is hier hoorbaar.
De muziek van Schenker heeft in de tachtiger jaren zijn hoogtij dagen gehad. Een tijd waarin ook bands als Rainbow, Deep Purple (Mark II), Black Sabbath, Dio en Rising Force groots waren. Het is dan ook niet gek dat de invloeden – of moet ik in dit geval zeggen de kenmerken – van deze bands doorklinken in de muziek. Daarnaast verzorgt Ronnie Romero (Rainbow) op de meeste nummers de zangpartijen. Zo is zijn invloed het sterkst in Rainbow-achtige nummer Knight Of The Dead en het Dio- geïnspireerde Sail The Darkness. Een andere (ex-)Rainbow zanger – Joe Lynn Turner – horen we onder andere op Don’t Die On Me Now. Op de ballad After The Rain horen we Michael Voss. Voss heeft een afwijkend stembereik, maar dit komt op deze powerballad wel goed tot zijn recht.
Het album “Immortal” is een mooi eerbetoon aan de muzikale carrière van Michael Schenker. Een hommage aan vijftig jaar hardrock geschiedenis van een van ’s werelds beste gitaristen. Voor mij is dit extra genieten, omdat in mijn jeugdjaren Scorpions en UFO groots werden en het terug doet denken aan de beginjaren van MSG. Ik heb hier nog steeds mooie herinneringen aan, waarbij de vele luisteruren met vrienden en enkele prachtige liveoptredens genoemd moeten worden. De muziek van Michael Schenker heeft zeker bijgedragen aan mijn muzikale opvoeding. Nu maar hopen dat dit geen afscheidsalbum is en dat Michael Schenker nog lang niet met pensioen gaat.