Morse, NealAlbum

Binnen de prog-gemeenschap is Neal Morse een heel grote meneer met een lang en indrukwekkend CV: Spock’s Beard, Transatlantic, Flying Colors en natuurlijk een uitgebreide solocarrière.

Binnen Transatlantic is zijn artistieke output vergelijkbaar met die in Spock’s Beard, maar dan met andere side-kicks die de muziek van Transatlantic soms met allerlei whirlwinden mee laten waaien.  De muziek van Flying Colors is daarentegen meer songgeörienteerd en Morse heeft in dit collectief een minder prominente rol, mede door de aanwezigheid van een andere frontman.

In zijn solocarrière kan Morse uiteraard zijn eigen gang gaan. Binnen The Neal Morse Band is inmiddels sprake van een volwaardige bandlidmaatschap van alle muzikanten. Dat betekent dat de overige muzikanten ook inbreng hebben, al is Neal natuurlijk wel de hofleverancier. The Neal Morse Band bedient zich vooral van een heavy soort progrock die niet zelden in grote epics wordt gegoten. Neal’s religieuze overtuiging wordt daarbij niet geschuwd. Naast deze zware prog-albums brengt Morse ook met regelmaat zogenaamde worship-albums uit waarvan de tekstuele inhoud zich wel laat raden, maar die op muzikaal vlak vaak veel lichtvoetiger zijn.
Dat laatste geldt ook voor dit nieuwe “Life & Times”, waarbij de prog-invloeden en religieuze verwijzingen tot een minimum zijn beperkt. Twaalf ‘niemendalletjes’, hoofdzakelijk geschreven tijdens de “The Road Called Home”-tour. Het album is geïnspireerd door de plaatsen die werden aangedaan tijdens die tour en op de tijd die hij doorbrengt met zijn familie.

Met dit album bewijst Neal ook een zeer verdienstelijk songwriter te zijn die veel naar The Beatles heeft geluisterd. De opgewekte melodieën, de Harrisoneske gitaren en mooie koortjes getuigen hiervan. Deze invloeden laat hij samensmelten met typische Neal Morse-melodielijnen zoals in Good Love Is On The Way, Joanne, She’s Changed Her Mind en You + Me + Everything. In tracks als Selfie In The Square voegt hij er nog wat typische Spocks Beard-klanken en wendingen aan toe. Het trieste relaas van de jonge militair William die slachtoffer werd van zijn eigen idealen als soldaat is op aangrijpende wijze neergelegd in het subtiele He Died At Home.

Het hele album is in een lichte Nashville-saus ondergedompeld door het gebruik van pedal-steel gitaar, Dobro en… violen. De fraai door Julie Harrison gezongen country-ballad Old Alabama is daarvan het meest concrete bewijs en doet in de verte aan Emmylou Harris denken.

“Life & Times” is absoluut geen prog-album. Voor de verstokte Beatle-fans onder ons en diegenen die het met de herhalingsoefeningen van Neal Morse op zijn laatste albums wel een beetje gehad hebben, is dit tussendoortje misschien wel een aangename verrassing in de kantlijn van de prog.

Math Lemmen

CD

LP