NightwishAlbum

Het oneindige is een concept dat de wetenschap, religie en kunst al jaren bezig houdt. De wetenschap zoekt in de oneindigheid naar antwoorden en religie zoekt naar een hogere macht. Kunstenaars zoals de muzikanten van Nightwish zoeken dan weer naar schoonheid. Die zoektocht blijkt hier behoorlijk geslaagd te zijn.

Nightwish staat al jaren garant voor symfonische metal met een gotische inslag. De band weet toegankelijke metalnummers af te wisselen met epische composities. Hoewel hun muziek wel eens overdreven uit de hoek komt, is het een band die onder metal- en progliefhebbers hoger aangeschreven mag staan. Weinig bands hebben het talent om bombastische metal zo toegankelijk en met zo veel spelplezier te brengen.

Het Nightwish-geluid is op dit album op twee manieren veranderd. Allereerst vermengt de band hier gotische metal met Keltische folkmuziek. Het instrumentale Eyes Of Sharbat Gula laat horen waarom deze combinatie goed werkt. Emotionele muziek, maar toch ook erg spannend. Een soort Enya met tanden. Daarnaast heeft de band weer een nieuwe zangeres. Floor Jansen van After Forever neemt het zangstokje van Anette Olzon over. Een goede keuze! Olzon’s stem tekende nog wel eens lelijk af tegen de metalkant van Nightwish. De stem van Floor Jansen werkt zowel goed bij harde riffs als zwevende klankpartijen. De grandeur van een Tarja Tarunnen ontbreekt echter.

Het is spijtig dat de band deze interessante vernieuwingen niet altijd weet te verbinden aan sterke composities. My Walden is bijvoorbeeld een nogal kitscherig rondedansje. Een plaat die men eerder zou verwachten van een Eurovisiesongfestivalkandidaat dan van een metalband als Nightwish. The Greatest Show On Earth, tot nu toe het langste nummer van deze band, weet ondanks het bombastische arrangement nooit helemaal op stoom te komen. Bepaalde afzonderlijke passages zijn desondanks wel genietbaar.

Dit album is op zijn best wanneer de band ongegeneerd theater afwisselt met catchy refreinen. Neem bijvoorbeeld Yours Is An Empty Hope. Het nummer klinkt door de samenzang ietwat spookachtig en het betere metalgitaarspel wordt ook niet geschuwd, desondanks heeft het nummer ook een deksels gave melodie die in een popnummer niet had misstaan. Nummers als deze luisteren weg als muzikale pageturners en dit geldt gelukkig voor het merendeel van de composities.

Een ander aspect waarmee dit album zich onderscheidt, zijn de interessante details, zoals de voice sample van Richard Dawkins die het album en de thematiek in- en uitleidt. De lyrics verhalen, op welhaast dezelfde bombastische wijze als de muziek, over de evolutie van de mensheid. De band grijpt dit thema deels aan om, met name bij The Greatest Show On Earth, kritiek op religie te uiten. Veel van de teksten zijn erg smaakvol al zijn ze wel erg pretentieus. Misschien is dit ook wel het logisch gevolg van de ambitieuze thematiek.

De grandeur van weleer wordt nog niet behaald, maar de band presenteert met “Endless Forms Most Beautiful” een degelijk album en een uitstekende entree voor Floor Jansen. De Keltische invloeden zijn een mooie aanvulling op het Nightwish-geluid. Het is te hopen dat de band deze lijn doorzet.

Luke Peerdeman