Nosound – de ambiente progressieve rock band van Giancarlo Erra – is druk bezig met zijn vierde studioalbum dat in 2013 gaat verschijnen. Om de fans, die al ruim drie jaar aan het wachten zijn op een opvolger van “A Sense Of Loss”, een voorproefje te geven van wat er komen gaat, verschijnt op de valreep van 2012 de 15 minuten durende ep “At The Pier”.
Alhoewel Nosound slechts drie volledige studioalbums heeft gemaakt, hebben we sinds het verschijnen van het debuut “Sol29” in 2005, bijna elk jaar mogen genieten van nieuw of bewerkt materiaal van deze muziekkunstenaars. In 2011 verscheen nog het meer dan prachtige livealbum “The Northern Religion Of Things”, waarop Erra in zijn eentje je weet te beroeren. Naast de ondertussen behoorlijke discografie worden we regelmatig via internet, facebook of zijn nieuwsbrief verrast met extra uitgaven. Daarmee blijven de fans betrokken bij zijn muziek. Dat is ook precies de reden achter dit mini-album: zorgen dat de fans op de hoogte zijn van de veranderingen binnen Nosound.
Sinds 2009 is er namelijk wel het een en ander veranderd in de band. Niet alleen heeft Erra zijn geboorteland Italië verwisseld voor het Verenigd Koninkrijk, maar ook heeft een aantal bandwisselingen plaatsgevonden. Paolo Martellacci (toetsen) en Gigi Zito (drums) hebben om zowel artistieke als persoonlijke redenen – maar in goede vriendschap – de band verlaten. Marco Berni is de nieuwe toetsenist en Chris Maitland – bekend van onder andere Porcupine Tree en Blackfield – gaat de band op de drums versterken. En versterken is hier zeker de goede uitdrukking: de nummers zijn krachtiger geworden door de stevige drumpartijen van Maitland. The Anger Song is als gevolg hiervan een nummer geworden dat zijn naam eer aandoet.
Op dit mini-album is dan ook nog Marianne DeChastelaine, bekend van het album“Lightdark”, met haar cello te horen. DeChastelaine maakt met haar dromerige celloklanken de nummers – waar mogelijk – nog gevoeliger. Op Two Monkeys kun je helemaal wegzweven met deze betoverende klanken die ze uit haar cello strijkt.
Om te beginnen opent dit album met A New Start, dat laat horen dat deze nieuwe start niet zo vernieuwend is. Het herkenbare geluid van Nosound klinkt door je speakers of koptelefoon, maar dan met een volwassener geluid. Krachtigere en meer aanwezige drums, aangevuld met gevoelige snaarinstrumenten, meeslepende toetsenpartijen, sferische pianoklanken, prachtige orkestraties en de melancholische en unieke stem van Giancarlo Erra.
Nog even extra aandacht voor de teksten op dit album. Hoewel de muziek van Nosound meer om de sfeer gaat die deze oproept en minder om de woorden die gezongen worden, hebben de teksten hier toch een diepere betekenis. Luister goed naar Two Monkeys en probeer de onderliggende boodschap die Erra vertelt te doorgronden, daarmee gaat de muziek nog meer leven. Dit album heeft zijn titel dan ook te danken aan dit nummer.
Hoewel dit album slechts vijftien minuten duurt, heeft het mij weer gegrepen. De gevoeligheid, het melancholische, het ongrijpbare voert je mee op een zee van wolken. Ik ben weer betoverd en kan niet wachten tot het nieuwe album verschijnt.
Mario van Os