Tien jaar geleden is Nospũn als Ozai begonnen. Deze Amerikaanse band heeft in 2023 zijn debuut “Opus” uitgebracht. Als inhaalslag worden beide albums nu gerecenseerd op Progwereld. Mijn plezier is het om deze “Ozai”-ep te reviewen.
Vanwege het succes van “Opus”, willen de heren snel doorpakken. Daarom is er voor gekozen om de nummers die ze al eerder hebben uitgebracht onder de naam Ozai opnieuw uit te brengen als Nospũn. Om het geluidstechnisch dichter bij elkaar te brengen, zijn de nummers volledig opnieuw opgenomen, gemixt en gemasterd. Zoals Haken dat ook ooit gedaan heeft met de “Restoration EP”. Ze zeggen zelf heel stellig over deze opnames: “Dit is niet de nieuwe muzikale richting, ook niet ons tweede album. Daar wordt aan gewerkt en is onderweg.”
De vijf nummers op deze ep zijn directer dan zoals we Nospũn op zijn debuut hebben mogen horen. Doordat de zanger ook meer gebruikmaakt van de grunt klinkt dit album ook agressiever. Stilistisch kun je de muziek van Nospũn zoals die op deze ep gespeeld wordt, vergelijken met de nieuwere Haken-albums, zoals “Virus” en “Vector”. En natuurlijk ligt Dream Theater ook niet ver om de hoek. De zang heeft het theatrale waar een Devin Townsend ook om bekend staat. Dit zijn niet de minste namen om mee vergeleken te worden.
Dit album ligt helemaal in mijn muzikale straatje. Het is dan ook vanaf het onheilspellende intro van langste nummer en titel Life, the Universe, and Everything, tot aan het orkestrale Jormungand, genieten. Houd je van stevige riffs en muzikale krachtpatserij, dan raad ik je aan om deze ep zeker eens te beluisteren. Ik kan nu al niet wachten op het tweede album. Maar ondertussen hebben we met de “Ozai”-ep een heerlijke zoethouder.