PlaygroundedAlbum

Al meer dan 15 jaar spelen de Griekse Nederlanders onder de groepsnaam Playgrounded prog metal op een hoog niveau. Na hun eerste ep, “Athene”, uit 2012 viel ‘In Time With Gravity’ uit 2017 duidelijk in de smaak bij collega Ralph Uffing.

Eindelijk ziet het tweede volledige album van deze band dit jaar het licht met de niets verhullende titel ‘The Death Of Death’. Eindelijk, want om van je muziek te kunnen leven is geen sinecure en dat weten deze Grieken maar al te goed nadat ze hun heil in Nederland zochten vanwege de economische crisis die hun moederland en vooral de jongeren daar zwaar raakte.

Naast zijn werk in een synthetische fabriek is hoofdcomponist, producer en toetsenist Orestis Zafeirou afgestudeerd aan het Instituut voor Sonologie van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Dit is een afdeling gericht op elektronische muziekeducatie en productie-onderzoek. Drummer Giorgos is naast drumleraar een populaire sessie musicus in zowel Griekenland als Nederland en studeerde evenals zanger en co-producer Stavros Markonis af aan het conservatorium in respectievelijk Rotterdam en Amsterdam. Stavros is daarnaast ook een bekroond componist voor film en tv. Bassist Odysseas Zafeiriou en gitarist Michael Kotsirakis tenslotte werken allebei als computeringenieurs.

De werkwijze van de band is intrigrerend om te lezen. Geïnitieerd door Orestis beginnen ze met dynamische geluidsontwerp structuren. Daarna werken ze in paren om de muzikale stukken verder uit te breiden. Soms zijn het de teksten, dan weer de zang die variaties creëren, andere keren het is één van de instrumenten. Nadat er genoeg ideeën op tafel liggen, gaan Stavros en Orestis bij elkaar zitten om een songstructuur voor te stellen. Nadat deze lus keer op keer is herhaald, vormt zich een idee van alle onderdelen. Pas daarna gaan ze in de oefenruimte de details verder verfijnen. Het resultaat is een verzameling nummers die Playgrounded als componisten in een groeiende ontwikkeling laat zien. De kortste geluids-eenheden zijn prima uitgebreide thema’s geworden. Gitaarriffs en vocale melodieën dienen daarbij als poorten naar een diepere laag aan synth texturen, totdat het perspectief van radicale ontbinding tot een donker en duister geheel opslokt, en dat alles gegrond met een waanzinnige logge bas en een drummer die ondanks de complexe maatsoorten de boel strak aan de teugels houdt.

Wat resulteert is stevige progmetal die zowel de grenzen van djent als trip hop opzoekt. Heel knap vloeit de loodzware last net zo makkelijk organisch over naar ingewikkelde breakdowns. Nooit vergalopperen ze zich aan up tempo stukken en blijft de spanningsboog altijd in balans tussen traag en mid tempo. Zelf geeft, ter vergelijking van hun eigen materiaal en inspiratie, de groep een trits aan acts op zoals Karnivool, Katatonia, Vola, Leprous, Tesseract en Massive Attack. Daar kan ik mij in vinden al hoor ik zelf vanuit progressieve oogpunt vooral een combinatie van Riverside (mede door de aangename zang die veel weg heeft van Mariusz Duda) en Office Of Strategic Influence vanwege de prima  toegepaste bliepjes, de tegendraadse ritmes uit een elektronisch doosje en uiteraard de vele straffe en snoeiharde geplaatste riffs. We mogen trots zijn op deze Grieks-Nederlandse prog metal band die meer aandacht verdient en gehoord mag worden.