We kennen Lenne Huisman als de organisator van progconcerten in Parkvilla, Alphen aan den Rijn, via Serious Music Alphen. Hij schreef al het boek “50 jaar Progressieve Rock – Introductie gids” en samen met Henk Tuijn “Verborgen prog-parels 1970-1980”. Bij het samenstellen van dat boek verbaasde hij zich over de aanhoudende stroom goede bands en albums uit Noorwegen. Dat bracht hem op het idee hier een boek over te schrijven.
Zijn boek “Progrock uit Noorwegen – Introductiegids” vertoont veel gelijkenis met het boek over de progparels. Ook deze keer vliegen de parels je tijdens het lezen om de oren. We komen allereerst het nodige te weten over het land Noorwegen en zijn geschiedenis, waarna Huisman ons een inkijkje geeft in de muziek uit dit Scandinavische land. Het zal niemand verbazen dat folk altijd een belangrijke rol heeft gespeeld, maar moderne muziek maken ze er ook.
Dan richt hij zich uitgebreid op de prog uit Noorwegen. Via ChatGPT heeft hij geprobeerd antwoord te vinden op de vraag waarom de progressieve rock in Noorwegen zo groot is geworden. Heel modern, maar ook wel een beetje makkelijk, natuurlijk. Dit levert de volgende opsomming op:
– culturele invloeden en rijke muzikale traditie
– ondersteuning voor kunst en cultuur
– sterke gemeenschap en netwerken
– internationale erkenning
– technologische ontwikkelingen
Huisman vervolgt met een korte geschiedenis en beschrijving van bands vanaf de jaren 70. In totaal laat hij ruim honderd bands de revue passeren. Hij laat niet na zijn eigen parels te benoemen. De enige kleur in het boek vormen de 64 hoezen van door hem als belangrijk aangeduide albums. Vijftien toonaangevende bands krijgen extra aandacht met twee pagina’s per band. Ik noem er een paar van: Leprous, Airbag, Gazpacho, Wobbler, White Willow en Soup. Verder lezen we ook over vijf interessante bands: Tusmørke, The Windmill, Jordsjø… Zo’n indeling blijft een persoonlijke keuze, uiteraard.
Verder gaat het met een korte biografie van vijf muzikanten, waarvan Bjorn Riis, Lars Fredrik Froislie en Jacob Hom-Lupo vast de bekendste zijn. Omdat Huisman er geen genoeg van kan krijgen, beschrijft hij ook nog eens 25 wat onbekende progparels. Het boek sluit af met een register met nog eens al die bands en meer nog, gerubriceerd naar genre. Samen met bands die buiten de scope van zijn boek vallen, tel ik er een slordige 300!
Het is duidelijk dat Lenne Huisman over heel veel progkennis beschikt en een intensieve studie van die uit Noorwegen heeft gemaakt. Hij heeft alles overzichtelijk op een rijtje gezet, al gaan al die namen je op den duur wel een beetje duizelen. “Progrock uit Noorwegen – Introductiegids” is een goed leesbaar boek geworden, al plaats ik wat kanttekening bij het A4 formaat. Die mudvolle pagina’s met niet al te grote letters lezen niet zo prettig weg. Voor een bedlezer als ik is dit boek bovendien bijna niet te hanteren. Los van deze kleinigheid heeft de lezer vermoedelijk een wel bijna compleet overzicht van de Noorse progrock in handen. Speelt ‘onze muziek’ zich al af in een niche, dit boek belicht hiervan weer een niche, dus is het wel bestemd voor de fijnproevers. Het levert echter zonder meer veel herkenning op en voor de liefhebber valt er bovendien weer het nodige aan nieuwe muziek te ontdekken.