Riverside / Tides From Nebula (support)Concert

Verslag & Foto’s: Govert Krul

Het concert van Riverside staat in het teken van het tienjarig bestaan van de band en is ruim van tevoren uitverkocht. De Boerderij is dus bijna letterlijk tot de nok gevuld. En terecht natuurlijk, want Riverside heeft een uitstekende staat van dienst, zowel live als op de plaat. Het uitmuntende optreden in Paradiso 2008 staat in mijn geheugen gegrift en met een topper als Tides From Nebula in het voorprogramma kan er eigenlijk niets mis gaan.

Al ruim voor de aftrap is het gezellig druk in De Boerderij. Stipt om 20.30 uur stapt Tides From Nebula enigszins timide het podium op. Met uitzondering van gitarist Adam WaleszyÄski kun je stellen dat we live te maken hebben met een introvert kwartet, maar dat maakt het optreden er zeker niet minder om. Hoewel men op de tweede schijf “Earthshine” heel ruim en treffend de tijd neemt om sfeer te creëren speelt men vanavond opvallend compact en aanzienlijk steviger. Terecht ook want het gemiddelde livepubliek kun je niet té lang laten wachten natuurlijk. Al met al overtuigt deze sympathieke band maximaal en is het ruim drie kwartier genieten van de louterende Postrock die live niets aan zeggingskracht inboet. Dat de soms woest rockende Adam WaleszyÄski voor zijn laatste partijen het podium verruilt voor de eerste rijen van het enthousiaste publiek en vervolgens zijn gitaar niet aan de wilgen maar om een paar vrouwelijke schouders hangt maakt het er alleen maar leuker op natuurlijk. Dit optreden maakt mijn waardering voor Tides From Nebula alleen maar groter!

Rond half tien is de beurt aan het verjaardagsfeestje van de heren van Riverside, die voor de gelegenheid een jubileum EP genaamd “Memories In My Head” hebben meegenomen. Ik moet bekennen dat de titel mijn wenkbrauwen doet fronsen want ik ben in het geval van Riverside eigenlijk wel een beetje klaar met dergelijke thema’s. Ik vraag me trouwens af of de band er zelf ook zo over denkt want ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat de sleet er na tien jaar een beetje in zit. De band oogt wat vermoeid en dat slaat over op het publiek. Ondanks het feit dat de hele zaal er graag een feestje van wil maken moet Mariusz Duda het publiek constant wakker schudden en eraan herinneren dat het hier een verjaardagsfeestje betreft. Natuurlijk speelt de band vertrouwd strak (op een enkel slippertje in het begin na) en staan de songs als een huis. Maar gaande het concert merk ik dat de verrassing en spontaniteit er wat vanaf is. Ook twee nieuwe songs Living In The Past en Forgotten Land brengen hier weinig verandering in. En zo werkt Riverside zich zo goed als het deze avond kan, doch enigszins plichtmatig door zijn set heen. Hoogstaande Progrock, dat zeker, maar het predicaat ‘feest’ verdient het helaas toch niet. Daarmee kunnen we voorzichtig stellen dat de magie van weleer in elk geval voor nu verdwenen is en de koek na tien jaar misschien wel op, het uitstekende en vertrouwenwekkende “ADHD” ten spijt. Ik verlaat de zaal dan ook in het besef dat Riverside geschiedenis heeft geschreven maar de toekomst aan Tides From Nebula is. En passant besluit ik van laatstgenoemde nog wel even het debuutalbum “Aura” mee te nemen, maar “Memories In My Head” te laten voor wat het is…

http://riversideband.pl