SerpentyneAlbum

Het gaat goed met de symfonische metalscene en Nederland heeft hier een groot aandeel in. Na bands als Epica, Within Temptation en Delain is er een nieuwe lichting die in de voetsporen van deze bands wil treden. De Nederlandse labels Dutch Music Works en “JBM Promotions” hebben speciaal voor deze muziekstroming het label Hell Fairy Records opgericht, dat zich volledig gaat richten op symfonische metalbands. Sinds Freia Music in 2012 zijn heroprichting zag is de overkoepelende holding Dutch Music Works uitgegroeid tot negen gespecialiseerde labels (zie http://www.dutchmusicworks.com/labels/).

De onderhavige band Serpentyne is weliswaar geen Nederlandse band, maar wel de eerste band die getekend heeft bij dit nieuwe Nederlandse label. Dit vierde album, “Angels Of The Night”, is dan ook het eerste album dat via dit label verkrijgbaar is en het werd op 10 oktober 2019 tijdens FeMME gepresenteerd in Hilvarenbeek. FemME (voluit Female Metal Events) is in zes jaar uitgegroeid van een verjaardagsfeest tot een driedaags festival. De hier optredende symfonische metalbands (met een vrouwelijke inbreng) krijgen hierdoor steeds meer bekendheid. De samenwerking tussen JBM Events, Hell Fairy Record en FemME hebben ertoe geleid dat de tot op heden onbekende Londense band Serpentyne voor het eerst in Nederland op het podium staat tijdens FemME 2019.

Serpentyne werd in 2010 in Londen opgericht door Maggiebeth Sand en Mark Powell, en laat hun muziek inspireren door middeleeuwse Keltische folkmuziek, waarbij mythische thema’s over historische figuren (voornamelijk vrouwen) en legendes de hoofdrol spelen. Hun eerste twee albums waren vooral gericht op Folk/Keltische/Wereldse dansmuziek, terwijl het derde album “The Serpent’s Kiss” de zwaardere metalmuziek en symfonische rock introduceerde. Dit vierde album, “Angels Of the Night”, borduurt daarop voort.

Wat direct opvalt in de muziek van Serpentyne is het gebruik van authentieke specifieke instrumenten, zoals de doedelzak (bagpipes) en een draailier (hurdy gurdy). Deze instrumenten zijn bepalend voor de middeleeuwse folkmuziek op dit album. De zang van Sand is helder en lekker in het gehoor liggend, maar ook weer niet erg speciaal. Een mix van Candice Night, Tarja Turunen en Heather Findlay. Verder wordt er een stevige bombastische ondergrond neergezet met basgitaar, drums en hier en daar een gitaarsolo. Denk aan Eluveitie meets Stratovarius meets Korpiklaani.

Ook nog even over de teksten op het album. Deze zijn alle (mede) geschreven door Maggiebeth Sand, met uitzondering van Seven Signs dat door Mark Jenkins is gearrangeerd en van toetsen is voorzien. De nummers hebben alle hetzelfde thema over historische en mythische vrouwenfiguren, zoals Boudicca, Medusa, Lady MacBeth, Aphrodite en de Valkyries. In het interview opgenomen in het promo magazine “True Music Guide”, vertelt Sand over haar fascinatie voor dit soort verhalen uit haar jeugd en dat dit haar heeft geïnspireerd voor de teksten op dit album.

Het nieuwe label, Hell Fairy Records, heeft met Serpentyne een eerste stap gezet op het specialistische genre van de symfonische female metal. Met deze Britse band zal niet direct het hoogtepunt worden bereikt, maar ik ben zeer benieuwd wat dit label in het in opmars zijnde genre gaat bereiken.