Shamall

Schizophrenia

Info
Uitgekomen in: 2019
Land van herkomst:  Duitsland
Label:  Eigen Beheer
Website: https://www.shamall.com
Tracklist
Cd1
Schizophrenia (18:55)
Thoughts Part 1 (4:09)
All The Answers (9:07)
The Inconvenient Truth Part 1(7:26)
Frightened (2:43)
On The Run (4:27)
Foolin' Myself (4:45)
Yearning Moments (6:20)
Supernatural Dream (10:08)
It Leads To Nothing (3:31)
Thoughts Part 2 (5:38)

Cd2
World Of Emotions (11:47)
Meet Me By The Water (3:53)
Man In The Mirror (7:11)
The Inconvenient Truth Part 2 (8:45)
The Shape Of Things To Come (8:34)
We Are All In The Same Boat (4:02)
Voices From Yonder (7:16)
Always Livin' In A Lie (4:57)
Despair Grows To Anger (6:47)
Eyes Of A Stranger (7:42)
Happy But Unhappy (2:36)
Norbert Krüler: lead en achtergrondzang, elektrische, akoestische en 12-snarige gitaar, piano, orgel, toetsen, basgitaar, programmering, virtuele synths.

Met medewerking van:
Matthias Mehrtens: lead gitaar
Anke Ullrich: lead en achtergrondzang
Schizophrenia (2Cd) (2019)
History Book (5Cd) 30 Years Anniversary Edition (2016)
Continuation (2016)
Turn Off (2Cd) (2013)
Is This Human Behavior (2Cd) (2009)
Questions Of Life (2008)
Ambiguous Points Of View (2006)
Who Do They Think They Are (2Cd) (2003)
The Book Of Genesis (2Cd) (2001)
Influences (2Cd) 1998)
This Island Earth (1997)
In Search Of Precision (1994)
Mirror To Eternity (1993)
Moments Of Illusion (1990)
Journey To A Nightmare (1989)

Op 6 december 1957 wordt in het Duitse stadje Emsdetten ene Norbert Krüler geboren. Als je Wikipedia er op naslaat zie je hem niet bij de bekende inwoners van Emsdetten staan en dat is eigenlijk onterecht. Niet alleen is Krüler een uiterst bekwaam multi-instrumentalist, met toetsen als hoofdinstrument, componeren en produceren kan hij als de beste. Zijn carrière duurt al bijna vijftig jaar beste mensen. Een terugblikje.

In de jaren ‘70 maakt de jonge muzikant met behulp van enkele radiogeluiden, een microfoon en z’n akoestische gitaar een aantal geluidsfragmenten die hem in het voorprogramma van onder meer Grobschnitt en Birth Control doen belanden. Krüler gaat daarna aan de slag als dj en maakt z’n liefde voor de elektronische muziek helemaal waar. In 1986 richt hij daartoe het project Shamall op waarin hij ook af en toe enige samenwerking aangaat met medemuzikanten. Gaandeweg komen er steeds meer rockinvloeden in het geluidsbeeld en nog voordat het nieuwe millennium een feit is kan je spreken van een ware progressieve sound vol krautrock en psychedelische sferen.

Ondertussen zindert de elektronica lustig voort en terwijl de drumcomputer rake klappen uitdeelt is daar album nummer 15: de dubbelaar “Schizophrenia”. We krijgen maar liefst twee en een half uur grootse muziek voorgeschoteld, twee keer elf nummers waarin het wemelt van de Pink Floyd– en Eloy invloeden, maar waar ook het werk van onder andere Tangerine Dream, Enigma en Alan Parsons z’n sporen heeft nagelaten. Toe maar.

Krüler is dus in eerste instantie een toetsenist, een bizar goede wel te verstaan. Hij heeft op  Progwereld nog relatief weinig aandacht gekregen en m’n handen jeuken dan ook. Man, wat knalt hij er veel heerlijke solo’s uit en wat zijn z’n onderliggende akkoorden mooi. Hij doet qua spel erg aan Manfred Mann denken en ook heeft hij dezelfde riedeldrift als Gerben Klazinga en Mark Kelly bij het vroegere Marillion. Zijn thema’s zijn uiteraard subliem evenals al zijn andere invullingen. Dat de Moog z’n allerbeste vriend is blijkt eigenlijk constant, maar de overheerlijke solo in het bijna 19 minuten durende titelnummer verdient aparte vermelding. Het is een moment waarop de zon even doorbreekt in deze vrij donkere albumopener. De sfeer van het nummer gaat nog een tandje omhoog als vervolgens een heerlijke gitaarsolo komt. Dat Krüler niet op z’n achterhoofd is gevallen blijkt uit het feit dat hij een ander alle leadgitaar heeft laten inspelen. Matthias Mehrtens heeft een melodische manier van spelen, Krüler werkt al jaren met hem samen. Een verrijking voor Shamall. Het nummer heeft een strak, haast industrieel ritme dat op z’n tijd onderbroken wordt door een steeds maar terugkerende drumbreak. Tja, dit is een spoedcursus monumentaal worden.

In elk nummer zit zoveel muzikaliteit dat ik mezelf heb moeten vastketenen anders zou dit een mega-lange recensie worden. Ik ben nogal een vertelgraag Bobje en dan wordt het er niet makkelijker op als thema’s, melodietjes en zinnen in verschillende nummers opduiken. Neem wat dat betreft het synthesizerthema van Thoughts, een instrumentaal nummer dat in twee delen op het album staat. Dit filmische fragment duikt wel vier keer in het gehele werkstuk op en omdat alle nummers aan elkaar zijn vast gelast is “Schizophrenia” zo coherent als de neten. Het zijn verslavende schijfjes en als All The Answers en The Inconvenient Truth Part 1 zich eenmaal hebben voltrokken is er geen houden meer aan. We gaan er even hoppend doorheen. Frightened heeft een heerlijke suspense die doet denken aan “War Of The Worlds”. De intro van Foolin’ Myself leidt met zijn akoestische gitaar tot een prima zangnummer waaruit eens temeer blijkt dat Krüler met z’n hoge, warme stem de juiste zanger is voor Shamall. Dat wil zeggen, de juiste mannelijke zanger. Wat Anke Ullrich neerzet in Supernatural Dream is ronduit beeldschoon. Haar stem klinkt als een kruising tussen die van een engel en een wat kinderlijke Maggie Reilly. Ze heeft hoe dan ook een fijne stem. In het nummer zit ook een passage met piano en dergelijke sprankelijkheden zijn altijd welkom. Uiteindelijk eindigt de eerste schijf met twee instrumentale nummers en om in dezelfde sfeer te blijven, opent de tweede disk ook instrumentaal.

We hebben het hier over het hoogtepunt van het album, naar mijn idee, de epische track World Of Emotions. Er zit een uitstekende gitaarsolo in het nummer. Als we de tweede schijf verder beluisteren, horen we dat de muziek een prima voortzetting is van het gebodene op de eerste. Je zou zelfs kunnen beweren dat deze iets smakelijker is. Dit komt dan door de wat grotere rol die de gitaar er speelt. Vooral in het blok met Man In The Mirror, The Inconvenient Truth Part 2 en The Shape Of Things To Come laat Matthias Mehrtens z’n zessnaar regelmatig overuren draaien. De rock van The Inconvenient Truth Part 2 is dan ook om te smullen.




Verder horen we veel bekende items langskomen zoals heerlijke toetsensolo’s, dampende elektronische muziek als ondergrond, overrompelende drumbreaks, smaakvol pianospel en hartveroverende zangpartijen zowel van Krüler als van Ullrich en van beiden samen. Wat dat betreft verdienen de door Ullrich gezongen tracks We Are All In The Same Boat en Eyes Of A Stranger het om even apart vermeld te worden. Ze maken het album beter. Het is bijzondere muziek. De tracks Voices From Yonder, Always Livin’ In A Lie en Despair Grows To Anger vormen een weergaloos geheel waar Krüler met prachtig toetsenspel de aandacht moeiteloos weet vast te houden, ook al hebben we ruim twee uur muziek van hem achter de kiezen.

Rest mij te zeggen dat ik dit van fraai artwork voorziene album ga koesteren tot in de oneindigheid. O ja, binnenkort surf ik naar Wikipedia om Norbert Krüler toe te voegen aan het lijstje met bekende inwoners van Emsdetten. You can count on me hero!

Send this to a friend