Shores Of NullAlbum

Het had niet veel gescheeld en we hadden je via een concertrecensie al eerder geïnformeerd over deze band. Slecht weer en verkeersperikelen staken daar een paar jaar geleden een stokje voor. Die informatie over de Italiaanse band Shores of Null was verstrekt als de genoemde factoren er niet voor hadden gezorgd dat deze recensent te laat bij het concert van Draconian, Swallow The Sun en deze band arriveerde.

Waarom niet eerder een recensie van deze band die inmiddels vier studioalbums in zijn discografie heeft staan? Ook weer iets waar deze recensent geen controle over heeft; als Progwereld-organisatie hebben we nog steeds te maken met platenlabels die ons niet altijd ter wille zijn, hoe gek dat ook klinkt. We willen de band daar niet op afrekenen, zeker omdat hij indruk maakte door het geweldige derde album en de (lange) video van “Beyond The Shores (On Death And Dying)”. De muziek op dat album heeft veel overeenkomsten met de Finse band Hallatar, een project van Swallow The Sun-mastermind Juho Räihä. Kijk die korte film vooral eens wanneer je een zwak hebt voor dit type muziek. Je zal snel onder de indruk raken.

Hoe dan ook, de Italiaanse band Shores Of Null is ontstaan in Rome in 2013 en heeft al een stevige reputatie opgebouwd. Met het in 2023 uitgebrachte “The Loss of Beauty” en de daaropvolgende grote Europese tour verwierf de band internationale erkenning. Dit livealbum “Beauty Over Europe” documenteert hun grootste tour tot dusver, inclusief optredens in hun eigen Italië. Gedurende de vier albums varieert de band er flink op los, maar over het algemeen produceert hij een mix van doom, gothic en death metal.

In deze productie zijn acht nummers opgenomen, inclusief de opkomst en het outro van de band. Hoewel de opnames in verschillende zalen plaatsvonden, is daar in het geluid of de productie niets van te merken. Ook de sfeer van de zalen komt nauwelijks naar voren, mede doordat de band van nature wars is van extravert podiumgedrag. De band produceert melodieuze death metal die in de buurt komt van de eerder genoemde bands, maar ook van Insomnium, Marianas Rest, Saturnus, Green Carnation en In The Woods. Over het algemeen blijft het ritme van de livesongs op dit album wat meer legato dan bovengenoemde bands hun muziek brengen. Die songs komen overigens nagenoeg allemaal van het vierde album “The Loss Of Beauty”, aangevuld met de titelsongs van de eerste twee albums.

Zanger Davide Straccione heeft een karakteristieke en aangename stem wanneer hij in cleane vocals zingt, binnen zijn grunts blijft hij goed verstaanbaar. Ook live, getuige dit album. Leuk feitje om te noemen is dat hij een paar jaar gestudeerd heeft aan de Technische Universiteit van Eindhoven.

Dit livealbum is een mooie aanvulling op de discografie voor de fans. Om de band wat beter te leren kennen, adviseer ik toch echt de reguliere albums te checken. Niettemin kan dit een mooie opening zijn voor een ontluikende liefde voor Italiaanse doom metal.