Shrine Of AugustAlbum

Ruim twee jaar geleden was ik toch wel aangenaam verrast door het eerste album wat de Belgische drummer Steve Vanderperren onder de naam Shrine Of August uitgebracht. Deze eerste ‘Shrine’ viel op door zijn veelzijdigheid en de gedurfde composities. Na deze release bleef het stil rondom dit project, maar nu is daar dan toch ineens de opvolger in de vorm van Shrine#2: “Coatlicue”. Een mini-album, dat dan weer wel.

Aan de tong brekende titels van de eerste drie nummers te zien is de Azteekse mythologie het onderwerp van deze plaat. Iets dat door de (opnieuw summiere) bijgeleverde informatie wordt bevestigd. Steve maakt hier gebruik van dezelfde muzikanten als op het eerste album en ook aantal van de destijds aanwezige zangers maakt ook hier weer zijn opwachting.

Het openingsnummer met de onuitsprekelijke titel Coyolxauhqui is wel het vermelden waard. Door de zeer extreme zang zal het niet door iedereen gewaardeerd worden, maar wanneer je in staat (en vooral bereid) bent om door deze screams en grunts heen te luisteren, kun je je opmaken voor een bijzondere luisterervaring. Het is een weelderig gearrangeerde metal song die bijna ontploft van de toegevoegde orkestraties. Een extreem nummer met heerlijke progressieve trekjes. Als uitsmijter op deze ep krijgen we nog een exclusieve orkestrale versie van dit nummer voorgeschoteld

Wat opvalt ten opzichte van de voorganger is dat de nummers meer richting metal zijn opgeschoven, maar het is vooral de rijkelijke orkestraties die “Coatlicue” onderscheidend maken ten opzichte van “The Story Of M”.

Steve Vanderperren is er opnieuw in geslaagd om met iets bijzonders op de proppen te komen. Hij zal hier geen groot publiek mee gaan bereiken. De plaat is namelijk absoluut niet geschikt voor tere zieltje; daar is het gewoon allemaal net wat te heftig voor. Maar evenals op de voorganger zijn de composities lekker gedurfd en schuilt er veel meer onder het oppervlak dan een eerste luisterbeurt doet vermoeden. De liefhebber van de meer extreme varianten in ons genre zullen hier geen buil aan vallen.