Silent SkiesAlbum

Ik kan me nog twee dingen herinneren van mijn eerste kennismaking met Tom Englund: de enorme kater die ik de dag na het concert had en de indruk die hij met zijn band Evergrey op mij heeft gemaakt. Ik schijn hem ook nog te hebben ontmoet diezelfde avond, maar die ontmoeting moet allesbehalve charmant zijn geweest, de met gestolen sharpie gesigneerde plaat die prominent in mijn kast pronkt is daarvan het bewijs. Afijn…

Schijnbaar heeft Tom Englund niet alleen op mij grote indruk gemaakt. Ook de Amerikaanse pianist en componist Vikram Shankar zag zijn muze in de charismatische frontman. Shankar postte enkele jaren geleden dan ook wat uitstekende instrumentale covers van Evergrey’s Distance en A Silent Arc op zijn YouTube kanaal. Op zijn beurt stuitte Englund op de covers en raakte hij wederzijds onder de indruk van Shankar. De heren zouden eenzelfde muzikale visie voor ogen hebben en correspondentie kon dan ook niet uitblijven. Silent Skies was geboren.

Anno 2020 presenteert het duo zijn eerste volwaardige album, “Satellites”. Met dit album levert Silent Skies een prachtig en emotioneel chamberprog album af. Voor de lezer die niet eerder van dit subgenre heeft vernomen: chamberprog is een richting binnen de progressieve en symfonische muziek met een vaak klassieke en orkestrale inslag zonder al te veel traditionele daadwerkelijke rock. De ‘chamber’ in chamberprog is hierbij afgeleid van concertzalen of kamers met geschikte akoestiek binnen bijvoorbeeld kastelen of landhuizen. Regelmatig staat de piano hierbij centraal.

De afgelopen jaren zijn we getrakteerd op enkele heerlijke chamberprog albums, waarbij persoonlijke favorieten het Russische Iamthemorning en het solo-oeuvre van Marcela Bovio zijn. Niet dat die artiesten ook maar enigszins klinken als Silent Skies’ “Satellites”, maar om toch even een schets te geven van de richting die de luisteraar zou kunnen verwachten dient deze muziek prima als herkenbare voorbeelden van het genre. De muziek die het duo Shakram en Englund uitbrengt onder de naam Silent Skies zou daarnaast ook kunnen worden beschouwd als Evergrey gestript van alle bombast. De vergelijking met de laatstgenoemde band kan gewoon niet uitblijven wanneer de vocalist een dusdanig uitgesproken emotioneel stemgeluid heeft als Tom Englund.

“Satellites” opent met een uitgebreide versie van de in 2019 uitgebrachte single Horizons, waarmee de toon direct wordt gezet van een prachtig album dat zich in een spanne van tien nummers ontspint. Ik kan de muziek niet anders beschrijven dan ontroerend, emotioneel, filmisch en melancholisch. Het is muziek die binnenkomt, muziek die je raakt, muziek als balsem voor de ziel die diep in zichzelf durft te graven. Perfecte kost dus voor de koude winterdagen als afwisseling voor de warmte van het vaak toch wat oppervlakkige kerstfeest. Een prima zoethoudertje voor de liefhebbers van chamberprog alsook voor de fans die niet kunnen wachten tot de naderende release van de nieuwe Evergrey. Mooi man. Hier hou ik van.