Stream Of Passion

Darker Days

Info
Uitgekomen in: 2011
Land van herkomst: Nederland
Label: Napalm Records
Website: Stream Of Passion
MySpace: Stream Of Passion
Tracklist
Lost (5:27)
Reborn (3:37)
Collide (5:20)
The Scarlet Mark (3:41)
Spark (2:36)
Our Cause (4:43)
Darker Days (4:32)
Broken (4:47)
This Moment (3:55)
Closer (4:37)
The Mirror (3:34)
Nadie Lo Ve (3:04)
The World Is Ours (3:49)
Marcela Bovio: zang, electrische viool
Eric Hazebroek: gitaar
Martijn Peters: drums
Jeffrey Revet: toetsen
Stephan Schultz: gitaar
Johan van Stratum: basgitaar
Darker Days (2011)
The Flame Within (2009)
Embrace The Storm (2005)

Argwanend, afwachtend, sceptisch.

Dit omvat wel een beetje mijn gemoedstoestand toen ik geconfronteerd werd met de mail waarin de link naar de site van Napalm Records stond waar ik het nieuwe album “Darker Days” kon downloaden. Nu is dat downloaden al bezwaarlijk genoeg, maar ik zal u niet vermoeien met oude koeien. Nee, het was meer de tegenzin die ik had om het nieuwe album van Stream Of Passion te beluisteren. Gek eigenlijk, want ik ben helemaal verliefd op de stem van Marcela Bovio. En dan hebben we het nog niet eens over haar visuele verschijning. Dus zou een nieuw album met haar toch eigenlijk heel erg welkom zijn?

Gek genoeg niet maar dat heeft ook een reden. Ik volg Stream Of Passion al sinds het ontstaan van de band en automatisch daarmee ook de nieuws- en videoverslagen van de groep op You Tube en andere videokanalen, werkend aan dit album. Met de studioverslagen die de band vrijgaf, vormde ik mijzelf al een beeld dat het weer een beetje van hetzelfde zou worden. Dat blijkt uiteindelijk mee te vallen. Althans, de basis is weer van het zelfde laken een pak, maar met wat noemenswaardige verschillen en een productie van hoge kwaliteit.

De line-up van de band bleef volledig intact na het vorige album “The Flame Within”, wat inhoudt dat dit keer ook drummer Martijn Peters verantwoordelijk is voor het gebodene op het album. Op het voorgaand album haakte drummer Davy Mickers immers nog af nadat de opnames waren afgerond en hij dus verantwoordelijk was voor het drummateriaal en niet wat Martijn Peters in een later stadium live op de bühne moest brengen. Verder hebben de bandleden blijkbaar allemaal een dikke vinger in de pap gehad en wellicht is dit ook wel het dilemma van de band.

Vooraf  had ik niet verwacht dat er een aantal sterke songs uit dit album zou rollen. Bij de eerste tonen van Collide, de intens mooie balade Spark en het licht dramatische Lost is het duidelijk dat we te maken hebben met een paar hele sterke composities. Toch hebben we de grootste parels dan wel een beetje gehad. Veel andere nummers blijven met moeite hangen en kunnen mij niet volledig boeien. Er zijn teveel doorsnee nummers te vinden waarin de creativiteit ver te zoeken is en die volledig leunen op voorspelbaarheid. Verder verklapt de titel van het album al een beetje de algemene tendens op het album; het klinkt allemaal wat zwaarder en donkerder dan de vorige twee albums.

Tijdens het schrijf- en productieproces van het album heeft de band weer driftig gebruik gemaakt van Joost van den Broek (ex-After Forever, Ayreon, Star One). En dat is op veel momenten waarneembaar. Veel bombast, soms net iets te veel overproductie van verschillende instrumenten en vooral een volle orkestratie. Dit blijft een kwestie van smaak maar het blijft nog net binnen mijn kaders van het aanvaardbare. Daar staan dan wel weer een paar sobere nummers tegenover die naar mijn bescheiden mening wonderschoon zijn. Zo is Nadie Lo Ve mierzoet, maar verraadt de Spaanse zang van Bovio samen met de muziek een verdrietig verhaal.

Bovio wisselt met haar teksten het Engels en Spaans driftig af, zelfs in één dezelfde song (Mirror) aan toe. Daardoor ontstaat er vaak een licht Zuid-Amerikaans tintje terwijl er geen sprake is van een accent. Hoewel Bovio van nature een geweldige stem heeft, verzuimt ze helaas wel om ergens eens verrassend uit de hoek te komen. Nergens overrompelt ze met een uithaal of stijl die we nog niet van haar kennen. Maar goed, mogelijk is alleen haar stem al uniek genoeg? Met haar teksten bewijst ze in elk geval gevoel voor poëzie te hebben en komt ze nu en dan persoonlijk uit de hoek.

Dat levert mijns inziens de volgende conclusie op: dit album biedt waarschijnlijk niet genoeg spanning om blijvend in onze jaarlijstjes te blijven plakken, ondanks dat het mooie momenten oplevert voor de liefhebbers van female gothic metal. De uitdagende ritmes en maatsoorten die we op “Embrace The Storm” tegekwamen, waren bij The Flame Within al op de achtergrond verdwenen, op dit album is dat zelfs nog verder weg gestopt. Stream Of Passion heeft het nog steeds in zich om een topper te worden, het moet er alleen eens uitkomen.

Ruard Veltmaat

Koop bij bol.com

Send this to a friend