SurvivalAlbum

Con Brio is een Italiaanse muziekterm en staat voor geestdriftig. Nederlandse synoniemen zijn levendig en opgewekt. En dat is nu exact de gemoedstoestand waarin ik terecht kom wanneer ik naar de muziek op dit album luister.
Eigenlijk is “Con Brio” een album wat uit nood geboren is. Veel van de nummers op dit album zouden oorspronkelijk deel uitmaken van “Crusader”. Noodgedwongen werden deze nummers door Jack Langevelt van dat album afgehaald (met dank aan het Franse platenlabel Musea). Omdat hij ze gewoon te goed vond om te laten liggen, heeft hij ze op een apart album gezet. Een album wat op het moment van schrijven overigens (nog) niet verkrijgbaar is.

Waar Langevelt, dé man achter Survival, centraal staat op het instrumentale album “Crusader“, staat zangeres Linda Maarseveen centraal op dit grotendeels vocale album “Con Brio”. Bij de naam Maarseveen zal bij menigeen geen belletje gaan rinkelen. Toch bestaat haar leven voor het grootste deel uit zingen. Als kind al in schoolkoren en musicals, wat later in haar eigen groep, weer later als zangeres op een cruiseschip en als duo samen met een toetsenist. Nadat zij door Linda de Mol via het toenmalige televisie programma ‘Love Letters’, waaraan zij deelnam, was ontdekt ging het hard. Het leverde haar later een finaleplaats op bij een andere televisie celebrity, Hennie Huisman met zijn Soundmixshow. Ik zie je nu al afvragen wat dit in hemelsnaam met progressieve rock van doen heeft. Mijn antwoord luidt: alles! Het heeft haar immers gemaakt en gevormd tot een zangeres met een stemgeluid van ongekende proporties. Haar stem valt nog het beste te vergelijken met die van Shirley Bassey, de zangdiva van Britse afkomst.
In 2001 werd zij zangeres bij Survival. Na zeven jaar zou zij eindelijk een kans krijgen om zich ook aan een breder publiek, op cd, te presenteren. Helaas stak de platenmaatschappij daar een stokje voor zoals je hierboven kan lezen. Tegelijkertijd biedt dit overigens een kans voor open doel voor een Nederlandse platenmaatschappij.

De eerste vier nummers Testament, I’ll Be There, Late Again en After All zijn live-opnames waar het publiek om geluidstechnische redenen uit is gemixed. De geluidskwaliteit is daardoor weliswaar minder maar de nummers geven tegelijkertijd een prima beeld wat de groep ook live in huis heeft. Vooral Testament is een fraaie opener in al zijn gedrevenheid dankzij de zang van Maarseveen en Late Again heeft zeer opvallende en markante zang van Rini van Willigen (alweer een naam die bij mij volkomen onbekend was).

Kenmerkend voor de muziek op deze schijf is de krachtige muziek vol dynamiek en de zeer gedreven zang zoals op Hold On. In groot contrast staat het opvolgende rustige maar niet minder krachtige My Best Friend met zangtechnische invloeden van Shirley Bassey.

De muziek op “Con Brio” kent ook veel gospelinvloeden. Voorbeelden daarvan zijn het statige Stay With Me, een nummer wat als Abide With Me in een gewijzigde en instrumentale versie op het album “Crusader” terug te vinden is. Dezelfde invloeden heeft Changes. Het nummers wordt vol overgave gezongen en geeft mij elke luisterbeurt weer een 100% positief gevoel en vreugde. Dat zelfde geldt voor Memories met een hemelsmooie melodie, dito zanglijnen en gitaarsolo van Martin Suys.

The Last Crusader is als extra nummer toegevoegd en is afkomstig van één van de Colossus projecten waaraan Survival ook een bijdrage levert. Het nummer had mijns inziens beter op “Crusader” gepast. Het is immers een nummer met veel toetsenbombast wat zo maar van een Emerson, Lake & Palmer album afkomstig had kunnen zijn.

Op “Con Brio” krijgen we een andere Survival te horen dan op “Crusader”. De muziek heeft absoluut raakvlakken met progressieve rock, maar heeft daarnaast een sterke gospelachtige sfeer. De geweldige zang van Maarseveen verdient het eenvoudig om Survival een tweesporen beleid te laten voeren. Desondanks blijft de vraag gerechtvaardigd of déze Survival binnen ons genre kan overleven met deze verder uitstekende muziek.

Hans Ravensbergen