TautologicAlbum

Met ”Wheels Fall Off” heeft de Amerikaanse band Tautologic een intrigerende plaat uitgebracht. Het is mijn eerste kennismaking met dit sextet uit Chicago dat al sinds 1997 bestaat. “Wheels Fall Off” is de derde plaat van dit gezelschap.

De grote man achter Tautologic is Ethan Sellers. Hij is samen met drummer Pat Buzby de oprichter van de band. Sellers is op deze plaat verantwoordelijk voor (bijna) alle muziek en teksten, hij produceerde de plaat en ontwierp de hoes. De wortels van Sellers en Tautologic liggen in de jaren ’70 progressieve rock. Maar Sellers speelt naast Tautologic in groepen die uiteenlopende stijlen spelen: Ierse en Schotse folk, bluegrass, cajun en soul/funk. Al deze invloeden kun je horen op “Wheels Fall Off”. En zet daar pop, jazz, en wat Zappa nog maar bij. Het nummer Memo To Yourself laat zelfs wat ska horen. Dus ja, Tautologic maakt progressieve rock; zeker in de zin van een potpourri van verschillende stijlen, het verzetten van bakens en het overschrijden van grenzen. Het mooie vind ik is dat Sellers c.s. het belang van de melodie in het oog houden. Sterker nog, sommige nummers zijn verraderlijk toegankelijk. De ‘popmelodieën’ zwemmen alleen wel in een progressief badje en zijn daarom niet alleen interessant, maar het blijft ook haken.

Als recensent probeer ik altijd met het noemen van (meestal bekende) namen richting te geven wat je als luisteraar kunt verwachten. Ik laat het bij Tautologic vooral bij de potpourri. De instrumentale nummers Rocket Surgery en Exit Strategy laten de bands meest experimentele kant horen, en zeker in Rocket Surgery wat meer ‘traditionele progressieve 70’s rock’. In mijn oren is Covered In Grit ook net wat anders dan de rest, met de sterke nadruk op een funkende groove. Aan dit nummer heeft ook violiste/zangeres Emily Albright haar bijdrage geleverd.

Een nummer dat ook meer traditionelere prog invloeden heeft is het langere Summer, 1995. Het is wat rustiger, meer gedragen en kent een sterke melodie die aan het eind van de song heel mooi terugkomt. Het heeft een wat pastorale sfeer en de lezers van de recensies van ondergetekende weten inmiddels wel dat ik daar erg van houd. De meeste popachtige nummers zijn van een gemiddelde singlelengte, maar er gebeurt genoeg in elk nummer en ze zijn vrolijk met een randje. Wat verder mooi is de combinatie van de stemmen van Ethan Sellers en Emily Albright; deze matchen goed en hun zang past uitstekend bij de muziek. De saxofoons van Chris Greene geeft de muziek dan weer een schurende ondergrond, dan weer een haast Sade-achtige lading.

Kortom, Tautologic maakt geen ‘standaard prog’, maar ik vind het uitdagend, intrigerend en verfrissend. En het belangrijkste voor mij is: ik gebruik de repeatknop. Voor mij echt een verrassing deze plaat.