Boxx Orchestra, TheAlbum

“We proberen met onze stijl steeds een beetje ‘out of the boxx’ te opereren”, aldus toetsenist en oprichter Jan Boekestein over zijn nieuwe formatie The Boxx Orchestra en hun toepasselijk getitelde debuutalbum “Out Of The Boxx”. Als je het mij vraagt een eigenwijs doch prima credo om als band naar te leven, zeker als die eigenwijsheid resulteert in lekkere deuntjes.

The Boxx Orchestra bestaat uit diverse namen die her en der hun connecties hebben met de Nederlandse symfo- en rockscene. Zo speelde Jan Boekestein in de jaren ‘70 en ‘80 in bands als Argyll en The Boxx (met onder anderen Peter Vink) en kennen we bassist Walter Hüsstege en zangeres Ria Mulder van het door ons lovend ontvangen album “Bricks And Bones” van Cause 17. Muzikaal hebben de leden hun individuele sporen dan ook wel verdiend.

Wat kan de luisteraar verwachten wanneer dit bonte muzikale genootschap besluit om de handen ineen te slaan? Oerdegelijke symfonische rock, natuurlijk. Het album bestaat uit negen lekker in het gehoor liggende nummers die variëren van speelse symfo tot lekkere rock met hier en daar een degelijke ballad. Nergens wordt het echt complex en echte uitschieters zal je ook niet vinden op dit album, maar vergis je niet… Het is verdomd lastig om niet als een blok te vallen voor de charme van The Boxx Orchestra.

Naast het kleurrijke toetsenspel van Boekestijn en het prima gitaarwerk van Jos van der Zanden heeft de band met Ria Mulder als zangeres een prima leading lady gevonden die met haar warme stem de nodige charme meegeeft aan het geluid van de band. Toch klinkt ze hier en daar even een tikkie te bescheiden, dat siert haar en de nummers ook vaak wel, maar het gevoel beklijft dat er nog meer in die stem zit dat er graag eens uit zou willen.

Al met al heeft The Boxx Orchestra met “Out Of The Boxx” als nieuwe band binnen het Nederlandse symfolandschap een meer dan prima debuut neergezet. Als luisteraar word je een ruim half uur getrakteerd op lekkere no-nonsense classic-rock en oerdegelijke symfo-rock die voorlopig nog wel in je hoofd blijft hangen. Toch moet er meer in de band zitten dan men ons laat horen, want de echte knallers laten nog op zich wachten. Het grondwerk is verricht, op naar het tweede album… En door!