The Dust Connection is een Nederlandse band die ik een tijd geleden via My Space heb ontdekt. Al ruim een jaar geleden waren deze heren bezig met het opnemen van het aankomende debuutalbum. Voor mijn gevoel duurde het dan ook veel te lang voor ze met een bewijs van vaardigheid op de proppen kwamen. Maar als appetizer voor het hoofdgerecht wat eind 2009 wordt gepresenteerd schotelen ze nu alvast een ep voor.
Met deze schijf presenteert de band ons twee tracks van het nieuwe album. Daarnaast wordt de track Prayer als extraatje geserveerd, deze zal niet op het album terecht komen.
Nine Days Wonder klinkt in de basis een beetje statisch, mede door het geforceerde agressieve begin. Dit wordt later in het nummer opgeheven door de mooie en vakkundige gitaarsolo van Martijn Balsters. Nadat je het nummer enkele malen hebt beluisterd, komt de ware schoonheid naar boven.
Iets melodieuzer dan de titeltrack is Clouds. Het komt zowaar wat zoetsappig over, maar het kan mij goed bekoren, mede weer door de power van Jeroen Voogd. Zanger Voogd heeft een afwisselende stem, waarmee hij vlijmscherp en agressief kan klinken, maar ook de wat vriendelijke passages gaan hem goed af. Hoe dan ook, hij heeft een bijzonder karakteristieke stem, met een mooie galm of snik.
Een elektronisch begin markeert Prayer, maar die elektronica krijgen al snel gezelschap van krachtig gitaargeluid en drums. Het nummer zit vol tempowisselingen, maar slingert nog net niet uit de bocht. Prima!
Dit is een mooie amuse vooraf. Ik kijk uit naar een compleet album en verwacht mooie ijzingwekkende uithalen van zanger Jeroen Voogd en uitstekende instrumentbeheersing van de overige bandleden. Laat maar komen!
Ruard Veltmaat