Pineapple Thief, TheAlbum

De inkt van “It Leads To This” is nog niet droog of de volgende schijf van The Pineapple Thief ligt alweer in de winkel. Het is een ep dit keer, vijf nummers met een dikke twintig minuten nieuwe muziek. Volgens bandleider Bruce Soord stond de band tijdens de opnamesessies van genoemde schijf voor moeilijke keuzes om de definitieve tracklist te bepalen. Kortom, er vielen er een paar af. De nummers op deze ep, getiteld “Last To Run”, zijn gebaseerd op nummers en ideeën uit die sessies, maar die hebben zich ontwikkeld op een manier zoals ze toen niet konden voorzien. Een charmante manier om leftovers in het zonnetje te zetten.

Hoe de muziek klinkt, laat zich raden. Zoals collega Erik Groeneweg al beschreef in zijn recensie van “It Leads To This”, staat er ook geen noot te veel op deze ep. De composities zijn ogenschijnlijk eenvoudig, als je oppervlakkig luistert, zijn de nummers zo voorbij, glippen ze je door de vingers. Ze herbergen echter de nodige verborgen, subtiele complexiteit. De luchtigheid valt ook op, al zijn er ook wel riffs te horen. Enorme geluidsmuren blijven achterwege, maar de fruitdief is, naast de ingetogen passages, ook nadrukkelijk aan het rocken. Toegankelijk is het werk zeker ook weer; de popinvloeden zijn niet van de lucht.

Drummer extaordinaire Gavin Harrison laat weer fraaie staaltjes horen, zoals op titelnummer Last To Run. De zang van Soord klinkt niet anders dan anders. Zijn gitaarspel is functioneel. Hij soleert regelmatig en legt hier en daar wat grilligheid in zijn spel. Steve Kitch zorgt voor een mooie aanvulling op toetsen. Het titelnummer kent ook stukken met niet veel meer dan de stem van Soord. Dat geldt ook voor de start van Election Day: die stem en piano. De gitaarsolo heeft iets onheilspellends.
No Friend Of Mine is het relatief stevigste stuk, het klinkt behoorlijk rockend. Het toetsenwerk is prettig en de gitaarsolo (wederom) vervormd en puntig.

“Last To Run” is The Pineapple Thief ten voeten uit. Als je je er voor openstelt, valt in deze dik twintig minuten, waar de melancholie ook weer van afdruipt, het nodige te ontdekken en te genieten. Het helpt ook als je van deze muziek houdt.