Pineapple Thief, The

Little Man

Info
Uitgekomen in: 2006
Land van herkomst: Groot Brittannië
Label: K-Scope
Website: www.thepineapplethief.com
MySpace: www.myspace.com/thepineapplethief
Tracklist
Dead In The Water (5:27)
God Bless The Child (4:45)
Wilting Violet (4:41)
Wait (3:26)
Run A Mile (6:43)
Little Man (3:43)
November (6:50)
Boxing Day (3:58)
God Bless The Children (2:01)
Snowdrops (5:58)
We Love You (8:46)
Keith Harrison: drums en achtergrondzang
Steve Kitch: toetsen en percussie
Bruce Soord: zang, gitaar en percussie
Jon Sykes: bas en percussie

Met medewerking van:
Wayne Higgins: achtergrondzang en percussie
Richard Hunt: viool
Introducing The Pineapple Thief (2014)
Someone Here Is Missing
(2010)
The Dawn Raids (Part 2) ep (2009)
The Dawn Raids (Part 1) ep (2009)
3000 Days (2009)
Shoot First ep (2008)
Tightly Unwound (2008)
What We Have Sown (2007)
Little Man (2006)
10 Stories Down (2005)
4 Stories Down ep (2005)
12 Stories Down (2004)
Variations On A Dream (2003)
137 (2001)
Abducting The Unicorn (1999)

Het is geen wonder dat Bruce Soord in vele interviews “Little Man” als zijn meest geliefde cd uit het oeuvre van The Pineapple Thief beschouwt. De hele cd is niet minder dan een therapeutische sessie.

Na de tegenvallende kritieken en verkopen van “10 Stories Down” (2005), waarmee de verwachte doorbraak na het fantastische “Variations On A Dream” (2003) wat op zich liet wachten, brak in huize Soord een nóg zwartere periode aan. Op 13 februari 2006 werd Felix Soord veel te vroeg geboren, om 5 luttele dagen – 17 februari 2006 dus – te overlijden. The Little Man is dus Felix, en haast elk liedje lijkt het verlies van deze eerstgeborene uit te stralen.

In weerwil van positief klinkende titels als We Love You en God Bless The Child is “Little Man” als gevolg van deze trieste gebeurtenis een zware, zwartgallige en diep trieste plaat. De nummers zijn nog meer melancholisch dan altijd al het geval was bij The Pineapple Thief en laat haast geen ruimte voor troost over. “Little Man” kent louter berusting. Berusting van het lot dat ons overkomt en misschien ook berusting in het feit dat het met de carrière van de band ook nooit meer goed zou komen. De K-Scope-dagen van “Tightly Unwound” en “Someone Here Is Missing” lijken nog ver weg.

Toch heeft de depressie zijn lichte kanten. Het is een ijzersterke plaat, die wellicht als de perfecte springplank diende voor de doorbraak. De tien composities + een reprise (het instrumentale God Bless The Children) zijn stuk voor stuk ijzersterk en behoren tot de beste liedjes die Soord ooit componeerde. Het kost echter even tijd om het materiaal goed tot je te kunnen nemen. Om te beginnen valt me op dat de meeste The Pineapple Thief platen wat moeizaam openen. “Little Man” is geen uitzondering. Dead In The Water is een mooie ballad, maar geen geschikte albumopener. Daarna volgen achtereenvolgens het bijtende God Bless The Child en het eenkennige Wilting Violet, beide depressieve tracks, waarin Soord in zijn teksten de schuld voor zijn leed bij zichzelf lijkt te leggen. I Wish I fought A Little Harder, zingt ie in het laatstgenoemde nummer. De schuld bij zichzelf zoeken is iets wat hij ook lijkt te doen in Run A Mile, hoewel dat nummer muzikaal gezien een stuk opgewekter (of is het opgefokter?) klinkt.

Naarmate het album vordert, neemt de rust de overhand, zonder dat het tempo of de spanning afneemt. Niks ten nadele van de sterke tracks aan het begin en halverwege, staan de beste nummers achteraan de cd. November is een voorlopig hoogtepunt, een uitgestrekt en haast orkestraal klinkend nummer, dat schandalig genoeg is genegeerd op de verzamelaar “3000 Days”. Daaromheen staan twee ballads, die vooral tekstueel van belang zijn in het concept rondom Felix. Is het overigens iemand weleens opgevallen hoe weinig tekst Soord nodig heeft om zijn boodschap te brengen in zijn liedjes?

Dan volgen twee nummers die zonder meer TPT-klassiekers zijn. Het alsmaar groter wordende Snowdrops, dat zich kenmerkt door een zalig eindthema en dat met handgeklap (door alle bandleden, vandaar ‘percussie’ bij iedereen) tot grote hoogte wordt gebracht. En als klap op de vuurpijl het epische We Love You, volgens mij het enige ‘normale’ popliedje (couplet, refrein, couplet, refrein, gewoon in 4-kwartsmaat), uitgestrekt tot bijna negen minuten.

“Little Man” is de boeken ingegaan als een overgangsplaat, naar een verder strekkende carrière richting het – hopelijk – grote publiek. Duizenden liefhebbers gunnen het de sympathieke band rond de getalenteerde zanger/gitarist Bruce Soord. Er is geen band binnen de progrock die dit meer verdient, het zou niet meer dan gerechtigheid zijn.

Oh, en exact één jaar na de geboorte van Felix vond er een nieuwe geboorte plaats in huize Bruce en Liz Soord. Een tweeling.

Little Man, you are a brother now.

Markwin Meeuws

Koop bij bol.com

Send this to a friend