Segue, The

Holograms

Info
Uitgekomen in: 2019
Land van herkomst: Polen
Label: Lynx Music
Website: https://www.facebook.com/thesegueband
Tracklist
Segue (3:55)
Questions (6:31)
Torrent (8:07)
Exosphere (6:37)
Future Ways (4:31)
Broken Mind (6:37)
Time Space Illusion (8:14)
Marcin Essen: basgitaar
Szymon Piotrowski: drums
Robert Wiercioch: gitaar
Karolina Wiercioch: toetsen
Met medewerking van:
Maciej Dzik: drums
Jan Koźlinski: basgitaar
Michał Sarapata: basgitaar
Holograms (2019)

The Segue is een Poolse jazzrock groep uit Krakau die onder leiding van de componisten Karolina en Robert Wiercioch, samen met bassist Marcin Essen en drummer Szymon Piotrwski, hierbij hun debuutalbum “Holograms” presenteren.

De Wiercioch’s ken ik nog van Organic Noises en hun gelijknamige titelalbum uit hetzelfde jaar als deze. Zij gaven daarmee een inkijkje in hun wonderlijke muziekwereld door de ongebruikelijke combinatie van Oost-Europese/Euraziatische fluitthema’s te vermengen met geïmproviseerde freejazz en stevige metal riffs. Op dit album zijn ditmaal geen traditionele houten blaasinstrumenten te bekennen. De rest van de muziekstijl blijft verder vrijwel hetzelfde. Sterker nog, vergelijk het nummer Segue maar eens met Lorik van Organic Noises en herken de thematiek die erin terug lijkt te komen.

Voor de progliefhebbers pur sang zal na het swingende openingsnummer de drie daarop een volgende nummers toch nog niet meevallen. De virtuoze jazzy pianosolo’s van Karolina worden dan wel aangevuld met stevige gitaar riffs van Robert maar blijven te veel hangen in wat als typisch jazz word gezien zoals we kennen van Pat Metheny. In deze nummers worden zij ondersteund door lichtvoetig drumwerk en zoemende basloopjes. De variatie moet gehaald worden uit gastoptredens van twee andere bassisten waar met Jan Koźlinski de inbreng van Organic Noises weer wat is opgeschaald. Het ritmisch werk blijft helaas teveel improviserend en zacht van aard waardoor de ondergrond voor een rockgeoriënteerde stijl instabiel blijft.

Vanaf Future Ways wordt de pianosound ingeruild voor elektronische keyboardgeluiden en wordt de sfeer op de laatste drie tracks veel steviger. Hier zijn de nummers beduidend ruiger en energieker geproduceerd. Het geluid van de Fender Rhodes op Broken Mind is ook een welkome onderbreking want ik ben bang dat menig progliefhebber al is afgehaakt. Vooral het laatste nummer Time Space Illusion, dat langzaam opbouwt naar een grootse climax, kent een stevige drumstijl waarmee ik dit als het meest progressieve nummer kan bestempelen .




Zelf was ik aangenaam verrast met het scala aan verschillende instrumenten en de onorthodoxe aanpak van Organic Noises. Hier volgde ook op gepaste momenten een ambient momentje om even tot bezinning te komen. MetHologramsvan The Segue krijgen we dat niet en ligt de valkuil van gefreak en egotripperij sneller op de loer. Het spelplezier en beheersing van hun instrumenten zorgt ervoor dat dit toch binnen de perken blijft. Dat komt mede omdat de composities doelgericht blijven en niet ontaarden in te lang gefröbel. Het muzikale vakmanschap is van topklasse, dat staat buiten kijf en verwacht dat hun liveoptredens ook zo strak zullen zijn. Progliefhebbers zullen de eerste paar nummers als typisch jazz classificeren en hun heil meer in de laatste nummers vinden. Liefhebbers van jazzrock met een metalrandje zullen veel plezier hebben aan dit plaatwerk. Het siert dat het Poolse label Lynx Music toch dit soort initiatieven blijven uitdragen. Zelf hoop ik dat Karolina en Robert Wiercioch hun muzikale wegen verbreden en niet alleen blijven hangen in jazzrock. 




Send this to a friend